Solver

Otwiera okno dialogowe Solver. Solver umożliwia rozwiązywanie problemów matematycznych z wieloma nieznanymi zmiennymi i zestawem ograniczeń nałożonych na zmienne metodami wyszukiwania wyniku.

Aby wykonać tę operację...

Wybierz Narzędzia - Solver.


Ustawienia Solvera

Komórka docelowa

Wprowadź lub kliknij odwołanie do komórki docelowej. Pole to pobiera adres komórki, której wartość ma zostać zoptymalizowana.

Zoptymalizuj wynik do

Przez zmianę komórek

Wprowadź zakres komórek, który można zmienić. Są to zmienne równań.

Warunki ograniczeń

Dodaj zbiór ograniczeń dla problemu matematycznego. Każde ograniczenie jest reprezentowane przez odwołanie do komórki (zmienną), operator i wartość.

note

Można ustawić wiele warunków dla zmiennej. Na przykład zmienna w komórce A1, która musi być liczbą całkowitą mniejszą niż 10. W takim przypadku ustaw dwa warunki ograniczające dla komórki A1.


Opcje

Otwiera okno dialogowe Opcje Solvera.

Okno dialogowe Opcje Solvera pozwala wybrać różne algorytmy rozwiązywania problemów liniowych i nieliniowych oraz ustawić parametry ich rozwiązywania.

Rozwiąż

Kliknij, aby rozwiązać problem z bieżącymi ustawieniami. Ustawienia okna dialogowego zostaną zachowane do momentu zamknięcia bieżącego dokumentu.

Sposób rozwiązywania równań przy użyciu modułu Solver

Celem działania modułu optymalizacji Solver jest znalezienie takich wartości zmiennych równania, które umożliwią otrzymanie w komórce docelowej wartości zoptymalizowanej (czyli znalezienie szukanego rozwiązania). Można określić, czy wartość w komórce docelowej ma być wartością maksymalną, minimalną, czy też zbliżoną do wartości podanej.

Początkowe wartości zmiennych są wstawiane w zakresie komórek w kształcie prostokąta zdefiniowanym w polu Komórki dla zmiennych źródłowych.

Istnieje możliwość zdefiniowania serii warunków w celu podania ograniczeń dotyczących wybranych komórek. Można na przykład utworzyć warunek mówiący, że jedna ze zmiennych lub wartości komórki nie może być większa od innej zmiennej lub od podanej wartości. Możliwe jest także zdefiniowanie warunku mówiącego, że co najmniej jedna ze zmiennych musi być liczbą całkowitą (tj. liczbą bez miejsc dziesiętnych) lub wartością binarną (czyli taką, która może zawierać jedynie cyfry 0 i 1).

Korzystanie z solverów nieliniowych

Niezależnie od tego, czy używasz DEPS czy SCO, zaczynasz od przejścia do Narzędzia - Solver i ustawiasz komórkę, która ma zostać zoptymalizowana, kierunek (minimalizacja, maksymalizacja) oraz komórki, które należy zmodyfikować, aby osiągnąć wynik. Następnie przechodzisz do Opcji i określasz solver, który ma być używany, i jeśli to konieczne, dostosowujesz odpowiednie parametry.

Istnieje również lista ograniczeń, których można użyć, aby zawęzić zakres możliwych rozwiązań lub ukarać pewne warunki. Jednakże w przypadku rozwiązań ewolucyjnych DEPS i SCO ograniczenia te służą również do określenia granic zmiennych problemu. Ze względu na losowy charakter algorytmów wysoce zalecane jest to zrobić i podać górne (a w przypadku wyłączenia opcji "Założenie nieujemnych zmiennych" również dolne) granice dla wszystkich zmiennych. Nie muszą znajdować się blisko rzeczywistego rozwiązania (co jest prawdopodobnie nieznane), ale powinny dawać przybliżone wskazanie oczekiwanego rozmiaru (0 ≤ var ≤ 1 lub może -1000000 ≤ var ≤ 1000000).

Granice określa się, wybierając jedną lub więcej zmiennych (jako zakres) po lewej stronie i wprowadzając wartość liczbową (nie komórkę lub formułę) po prawej stronie. W ten sposób możesz także wybrać jedną lub więcej zmiennych, które mają być tylko całkowite lub binarne.

Prosimy o wsparcie!