Przykład

Poniżej opisano działanie tego pola na tabeli

A

B

C

1

Nazwa produktu

Sprzedaże

Przychód

2

ołówek

20

65

3

ołów

35

85

4

fotoalbum

20

190

5

album

17

180

6

piórnik

nie

nie


warning

We wszystkich przykładach poniżej, zakresy dla sumy obliczeń zawierają wiersz #6, który jest ignorowany, ponieważ zawiera tekst.


Zakres_funkcji; Zakres1; Kryterium1 [; Zakres2; Kryterium2] [; ...[; Zakres127; Kryterium127]]

note

Logiczną relację między kryteriami można zdefiniować jako logiczne I (koniunkcja). Innymi słowy, wtedy i tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie podane kryteria, do obliczeń brana jest wartość z odpowiedniej komórki danego Zakresu_funkcji.


Zakres_funkcji oraz Zakres1, Zakres2... muszą mieć ten sam rozmiar, w przeciwnym razie funkcja zwróci Błąd:502 - nieprawidłowy argument.

Zakres1 – wymagany argument. Jest to zakres komórek, nazwa nazwanego zakresu lub etykieta kolumny lub wiersza, do którego ma zostać zastosowane odpowiednie kryterium.

Kryterium: kryterium to odwołanie do pojedynczej komórki, liczba lub tekst. Używa się go do porównań zawartości komórek.

Odwołanie do pustej komórki jest interpretowane jako wartość liczbowa 0.

Pasującym wyrażeniem może być:

Zakres2 – Opcjonalnie. Zakres2 i wszystkie następujące oznaczają to samo co Zakres1.

Kryterium2 – opcjonalne. Kryterium2 i wszystkie poniższe oznaczają to samo co Kryterium.

Ta funkcja może mieć do 255 argumentów, co oznacza, że ​​można podać 127 zakresów kryteriów i kryteriów dla nich.

Jeśli komórka zawiera PRAWDA, jest traktowana jak 1. Jeśli zawiera FAŁSZ – jak 0 (zero).

Prosimy o wsparcie!