Funkcje statystyczne - część piąta

SKOŚNOŚĆ.POP

Oblicza skośność rozkładu prawdopodobieństwa wykorzystując populację zmiennej losowej.

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.1 LibreOffice.


Składnia

SKOŚNOŚĆ.POP(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej trzy wartości.

note

Funkcja ta jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) w wersji 1.2. (ISO/IEC 26300:2-2015)


note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykłady

SKOŚNOŚĆ.POP(2;3;1;6;8;5) zwraca 0,2329985562

SKOŚNOŚĆ.POP(A1:A6) zwraca 0,2329985562, gdy zakres A1:A6 zawiera {2;3;1;6;8;5}

NACHYLENIE

Zwraca nachylenie linii regresji liniowej. Nachylenie jest dostosowane do zbioru punktów danych w wartościach Y i X.

Składnia

Nachylenie(dane_Y; dane_X)

Dane_Y oznaczają macierz danych Y.

Dane_X oznaczają macierz danych X.

Przykład

=NACHYLENIE(A1:A50;B1:B50)

NORMALIZUJ

Zamienia zmienną losową na wartość znormalizowaną.

Składnia

NORMALIZUJ(liczba; średnia; STDEV)

Liczba oznacza wartość, która ma być standaryzowana.

Średnia oznacza średnią arytmetyczną rozkładu.

STDEV oznacza odchylenie standardowe rozkładu.

Przykład

=NORMALIZUJ(11;10;1) zwraca wartość 1. Wartość 11 w rozkładzie normalnym o średniej równej 10 i odchyleniu standardowym równym 1 jest tyle samo większa od średniej 10, ile wartość 1 jest większa od średniej w rozkładzie normalnym.

ODCH.KWADRATOWE

Zwraca sumę kwadratów odchyleń próbki od wartości średniej.

Składnia

ODCH.KWADRATOWE(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=ODCH.KWADRATOWE(A1:A50)

ODCH.STAND.POPUL

Oblicza odchylenie standardowe na podstawie populacji.

Składnia

ODCH.STAND.POPUL(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Przykład

=ODCH.STAND.POPUL(A1:A50) zwraca odchylenie standardowe dla danych, do których podano odwołanie.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.2 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.STDEV.P

ODCH.STANDARD.POPUL

Oblicza odchylenie standardowe na podstawie populacji.

Składnia

ODCH.STANDARD.POPUL(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=ODCH.STANDARD.POPUL(A1:A50) zwraca odchylenie standardowe dla danych, do których podano odwołanie.

ODCH.STANDARD.POPUL.A

Oblicza odchylenie standardowe na podstawie populacji.

Składnia

ODCH.STANDARD.POPUL.A(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Tekst ma wartość 0.

Przykład

=ODCH.STANDARD.POPUL.A(A1:A50) zwraca odchylenie standardowe dla danych, do których podano odwołanie.

ODCH.STANDARD.PRÓBKI

Oblicza odchylenie standardowe na podstawie próbki populacji.

Składnia

ODCH.STANDARD.PRÓBKI(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości.

Przykład

=ODCH.STANDARD.PRÓBKI(A1:A50) zwraca odchylenie standardowe dla danych, do których podano odwołanie.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.2 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.STDEV.S

ODCH.STANDARDOWE

Oblicza odchylenie standardowe na podstawie próbki.

Składnia

ODCH.STANDARDOWE(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=ODCH.STANDARDOWE(A1:A50) zwraca szacowane odchylenie standardowe obliczone na podstawie danych, do których podano odwołanie.

ODCH.STANDARDOWE.A

Oblicza odchylenie standardowe oszacowania na podstawie próbki.

Składnia

ODCH.STANDARDOWE.A(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości. Tekst ma wartość 0.

Przykład

=ODCH.STANDARDOWE.A(A1:A50) zwraca szacowane odchylenie standardowe obliczone na podstawie danych, do których podano odwołanie.

PERMUTACJE

Zwraca liczbę permutacji dla podanej liczby obiektów.

Składnia

PERMUTACJE(liczba_1; liczba_2)

Liczba_1 oznacza całkowitą liczbę obiektów.

Liczba_2 oznacza liczbę obiektów w każdej permutacji.

Przykład

=PERMUTACJE(6;3) zwraca wartość 120. Istnieje 120 różnych możliwości wyciągnięcia sekwencji 3 kart spośród 6 kart.

PERMUTACJE.A

Zwraca liczbę permutacji dla podanej liczby elementów (dozwolone powtórzenia).

Składnia

PERMUTACJE.A(liczba_1; liczba_2)

Liczba_1 oznacza całkowitą liczbę obiektów.

Liczba_2 oznacza liczbę obiektów w każdej permutacji.

Przykład

Jak często można wybrać 2 obiekty spośród grupy 11 obiektów?

=PERMUTACJE.A(11;2) zwraca wartość 121.

=PERMUTACJE.A(6;3) zwraca wartość 216. Istnieje 216 różnych możliwości ułożenia sekwencji 3 kart spośród 6 kart, jeśli każda karta jest odkładana przed wyciągnięciem kolejnej.

POZYCJA

Zwraca pozycję liczby w próbce.

Składnia

POZYCJA(wartość; dane [; typ])

Wartość oznacza wartość, dla której należy określić pozycję.

Dane oznaczają macierz lub zakres danych w próbce.

Typ (parametr opcjonalny) oznacza kolejność porządkowania. 0 - rosnąco, 1 - malejąco.

Typ = 0 oznacza porządek malejący od ostatniego do pierwszego elementu macierzy (ustawienie domyślne),

Typ = 1 oznacza porządek rosnący od pierwszego do ostatniego elementu zakresu.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=POZYCJA(A10;A1:A50) zwraca pozycję wartości w komórce A10 w zakresie wartości A1:A50. Jeśli Wartość nie występuje w podanym zakresie danych, wyświetlany jest komunikat o błędzie.

POZYCJA.NAJW

Zwraca pozycję statystyczną danej wartości z wprowadzonej macierzy wartości. Jeśli są zdublowane wartości w liście, ta sama pozycja jest zwracana.

note

Różnica między POZYCJA.ŚR i POZYCJA.NAJW występuje wtedy, gdy są duplikaty w liście wartości. Funkcja POZYCJA.NAJW zwraca niższą pozycję, natomiast funkcja POZYCJA.ŚR zwraca średnią pozycję.


Składnia

POZYCJA.NAJW(wartość; dane [; typ])

Wartość oznacza wartość, dla której należy określić pozycję.

Dane oznaczają macierz lub zakres danych w próbce.

Typ (parametr opcjonalny) oznacza kolejność porządkowania. 0 - rosnąco, 1 - malejąco.

Typ = 0 oznacza porządek malejący od ostatniego do pierwszego elementu macierzy (ustawienie domyślne),

Typ = 1 oznacza porządek rosnący od pierwszego do ostatniego elementu zakresu.

Przykład

=POZYCJA.NAJW(A10;A1:A50) zwraca pozycję wartości w komórce A10 w zakresie wartości A1:A50. Jeśli Wartość nie występuje w podanym zakresie danych, wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.RANK.EQ

POZYCJA.ŚR

Zwraca pozycję statystyczną danej wartości z wprowadzonej macierzy wartości. Jeśli są zdublowane wartości w liście, średnia pozycja jest zwracana.

note

Różnica między POZYCJA.ŚR i POZYCJA.NAJW występuje wtedy, gdy są duplikaty w liście wartości. Funkcja POZYCJA.NAJW zwraca niższą pozycję, natomiast funkcja POZYCJA.ŚR zwraca średnią pozycję.


Składnia

POZYCJA.ŚR(wartość; dane [; typ])

Wartość oznacza wartość, dla której należy określić pozycję.

Dane oznaczają macierz lub zakres danych w próbce.

Typ (parametr opcjonalny) oznacza kolejność porządkowania. 0 - rosnąco, 1 - malejąco.

Typ = 0 oznacza porządek malejący od ostatniego do pierwszego elementu macierzy (ustawienie domyślne),

Typ = 1 oznacza porządek rosnący od pierwszego do ostatniego elementu zakresu.

Przykład

=POZYCJA.ŚR(A10;A1:A50) zwraca pozycję wartości w komórce A10 w zakresie wartości A1:A50. Jeśli Wartość nie występuje w podanym zakresie danych, wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.RANK.AVG

PRAWDPD

Zwraca wartość prawdopodobieństwa wystąpienia podanej wartości pomiędzy dwiema wartościami granicznymi. Jeśli wartość Koniec nie została podana, funkcja oblicza prawdopodobieństwo w oparciu o zasadę, że wartości danych są równe wartościStart.

Składnia

PRAWDPD(dane; prawdopodobieństwo; początek [; koniec])

Dane oznaczają macierz lub zakres danych w próbce.

Prawdopodobieństwo oznacza macierz lub zakres odpowiednich prawdopodobieństw.

Start oznacza wartość początkową przedziału, dla którego należy zsumować prawdopodobieństwa.

Koniec (parametr opcjonalny) to wartość końcowa przedziału, którego prawdopodobieństwa mają zostać zsumowane. W przypadku braku tego parametru obliczane jest prawdopodobieństwo wartości Początek.

Przykład

=PRAWDPD(A1:A50;B1:B50;50;60) zwraca prawdopodobieństwo zdarzenia, że wartość w zakresie A1:A50 może także znajdować się pomiędzy punktami granicznymi 50 i 60. Każda wartość w zakresie A1:A50 występuje prawdopodobnie także w zakresie B1:B50.

REGBŁSTD

Zwraca błąd standardowy przewidywanej wartości Y dla każdej wartości X w regresji.

Składnia

REGBŁSTD(dane_Y; dane_X)

Dane_Y oznaczają macierz danych Y.

Dane_X oznaczają macierz danych X.

Przykład

=REGBŁSTD(A1:A50;B1:B50)

REGLINX

Ekstrapoluje wartości przyszłe w oparciu o istniejące wartości X i Y.

Składnia

REGLINX(wartość; dane_Y; dane_X)

Wartość oznacza wartość X, dla której należy obliczyć wartość Y na prostej regresji.

Dane_Y oznaczają macierz lub zakres znanych punktów Y.

Dane_X oznaczają macierz lub zakres znanych punktów X.

Przykład

=REGLINX(50;A1:A50;B1;B50) zwraca wartość Y oczekiwaną dla wartości X równej 50, przy założeniu, że wartości X i Y w obu odwołaniach są połączone trendem liniowym.

REGLINX.LINIOWA

Ekstrapoluje wartości przyszłe w oparciu o istniejące wartości X i Y.

Składnia

REGLINX.LINIOWA(wartość; dane_Y; dane_X)

Wartość oznacza wartość X, dla której należy obliczyć wartość Y na prostej regresji.

Dane_Y oznaczają macierz lub zakres znanych punktów Y.

Dane_X oznaczają macierz lub zakres znanych punktów X.

Przykład

=REGLINX.LINIOWA(50;A1:A50;B1;B50) zwraca wartość Y oczekiwaną dla wartości X równej 50, przy założeniu, że wartości X i Y w obu odwołaniach są połączone trendem liniowym.

Szczegóły techniczne

Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.FORECAST.LINEAR

ROZKŁ.NORMALNY.S

Zwraca funkcję standardowego skumulowanego rozkładu normalnego. Rozkład ma zerową średnią i odchylenie standardowe jeden.

Składnia

ROZKŁ.NORMALNY.S(liczba; skumulowany)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć standardowy rozkład normalny.

Skumulowany 0 lub FAŁSZ oblicza funkcję gęstości prawdopodobieństwa. Inne wartości lub wartość PRAWDA oblicza funkcję rozkładu skumulowanego.

Przykład

=ROZKŁ.NORMALNY.S(1;0) zwraca wartość 0,2419707245.

=ROZKŁ.NORMALNY.S(1;1) zwraca wartość 0,8413447461. Obszar pod krzywą standardowego rozkładu normalnego po lewej stronie wartości X równej 1 zajmuje 84% całkowitej powierzchni.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.NORM.S.DIST

ROZKŁ.NORMALNY.S.ODWR

Zwraca odwrotność standardowego skumulowanego rozkładu normalnego.

Składnia

ROZKŁ.NORMALNY.S.ODWR(liczba)

Liczba oznacza prawdopodobieństwo, dla którego należy obliczyć odwrotność standardowego rozkładu normalnego.

Przykład

=ROZKŁ.NORMALNY.S.ODWR(0,908789) zwraca wartość 1,333334673.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.NORM.S.INV

ROZKŁ.T

Zwraca wartość rozkładu t.

Składnia

ROZKŁ.T(liczba; stopnie_swobody; skumulowany)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu t.

Skumulowany = 0 lub FAŁSZ oblicza funkcję gęstości prawdopodobieństwa, 1 lub PRAWDA oblicza funkcję rozkładu skumulowanego.

Przykład

=ROZKŁ.T(1; 10; PRAWDA) zwraca wartość 0,8295534338

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.DIST

ROZKŁ.T.DS

Oblicza dwustronny rozkład T Studenta, który jest ciągłym rozkładem prawdopodobieństwa stosowany często przy testowaniu hipotez na małych próbkach zbiorów danych.

Składnia

ROZKŁ.T.DS(liczba; stopnie_swobody)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu t.

Przykład

=ROZKŁ.T.DS(1; 10) zwraca wartość 0,3408931323.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.DIST.2T

ROZKŁ.T.ODWR

Zwraca jednostronną odwrotność rozkładu t.

Składnia

ROZKŁ.T.ODWR(liczba; stopnie_swobody)

Liczba oznacza prawdopodobieństwo związane z jednostronnym rozkładem t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu t.

Przykład

=ROZKŁ.T.ODWR(0,1;6) zwraca wartość -1,4397557473.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.INV

ROZKŁ.T.ODWR.DS

Oblicza odwrotność dwustronnego rozkładu T Studenta, który jest ciągłym rozkładem prawdopodobieństwa stosowany często przy testowaniu hipotez na małych próbkach zbiorów danych.

Składnia

ROZKŁ.T.ODWR.DS(liczba; stopnie_swobody)

Liczba oznacza prawdopodobieństwo związane z dwustronnym rozkładem t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu t.

Przykład

=ROZKŁ.T.ODWR.DS(0,25; 10) zwraca wartość 1,221255395.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.INV.2T

ROZKŁ.T.PS

Oblicza prawostronny rozkład T Studenta, który jest ciągłym rozkładem prawdopodobieństwa stosowany często przy testowaniu hipotez na małych próbkach zbiorów danych.

Składnia

ROZKŁ.T.PS(liczba; stopnie_swobody)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu t.

Przykład

=ROZKŁ.T.PS(1; 10) zwraca wartość 0,1704465662.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.DIST.RT

ROZKŁ.WEIBULL

Zwraca wartości rozkładu Weibulla.

Rozkład Weibulla jest ciągłym rozkładem prawdopodobieństwa o parametrach Alfa > 0 (kształt) i Beta > 0 (skala).

Jeśli SKUMULOWANY wynosi 0, funkcja ROZKŁ.WEIBULL oblicza funkcję gęstości prawdopodobieństwa.

Jeśli SKUMULOWANY wynosi 1, funkcja ROZKŁ.WEIBULL oblicza funkcję rozkładu skumulowanego.

Składnia

ROZKŁ.WEIBULL(liczba; alfa; beta; skumulowany)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład Weibulla.

Alfa to parametr kształtu rozkładu Weibulla.

Beta to parametr skali rozkładu Weibulla.

SKUMULOWANY to typ funkcji.

Przykład

=ROZKŁ.WEIBULL(2;1;1;1) zwraca wartość 0,8646647168.

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.2 LibreOffice.


Zobacz także stronę wiki.

Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.WEIBULL.DIST

ROZKŁAD.NORMALNY.S

Zwraca skumulowany rozkład normalny.

Funkcja GAUS(x) = ROZKŁAD.NORMALNY.S(x)-0,5

Składnia

ROZKŁAD.NORMALNY.S(liczba)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć standardowy rozkład normalny.

Przykład

=ROZKŁAD.NORMALNY.S(1) zwraca wartość 0,84. Obszar pod krzywą standardowego rozkładu normalnego po lewej stronie wartości X równej 1 zajmuje 84% całkowitej powierzchni.

ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW

Zwraca odwrotność standardowego skumulowanego rozkładu normalnego.

Składnia

ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(liczba)

Liczba oznacza prawdopodobieństwo, dla którego należy obliczyć odwrotność standardowego rozkładu normalnego.

Przykład

=ROZKŁAD.NORMALNY.S.ODW(0,908789) zwraca wartość 1,3333.

ROZKŁAD.T

Zwraca wartości rozkładu T.

Składnia

ROZKŁAD.T(liczba; stopnie_swobody; tryb)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład T.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu T.

Tryb = 1 zwraca test jednostronny, tryb = 2 zwraca test dwustronny.

Przykład

=ROZKŁAD.T(12;5;1)

ROZKŁAD.T.ODW

Zwraca odwrotność rozkładu T.

Składnia

ROZKŁAD.T.ODW(liczba; stopnie_swobody)

Liczba oznacza prawdopodobieństwo związane z dwustronnym rozkładem t.

Stopnie_swobody oznaczają liczbę stopni swobody dla rozkładu T.

Przykład

=ROZKŁAD.T.ODW(0,1;6) zwraca wartość 1,94

ROZKŁAD.WEIBULL

Zwraca wartości rozkładu Weibulla.

Rozkład Weibulla jest ciągłym rozkładem prawdopodobieństwa o parametrach alfa > 0 (kształt) i beta > 0 (skala).

Jeśli SKUMULOWANY wynosi 0, funkcja ROZKŁAD.WEIBULL oblicza funkcję gęstości prawdopodobieństwa.

Jeśli SKUMULOWANY wynosi 1, funkcja ROZKŁAD.WEIBULL oblicza funkcję rozkładu skumulowanego.

Składnia

ROZKŁAD.WEIBULL(liczba; alfa; beta; skumulowany)

Liczba oznacza wartość, dla której należy obliczyć rozkład Weibulla.

Alfa to parametr kształtu rozkładu Weibulla.

Beta to parametr skali rozkładu Weibulla.

SKUMULOWANY to typ funkcji.

Przykład

=ROZKŁAD.WEIBULL(2;1;1;1) zwraca wartość 0,86.

Zobacz także stronę wiki.

SKOŚNOŚĆ

Zwraca skośność rozkładu prawdopodobieństwa.

Składnia

SKOŚNOŚĆ(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej trzy wartości.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=SKOŚNOŚĆ(A1:A50) powoduje obliczenie skośności dla danych, do których podano odwołanie.

T.TEST

Zwraca prawdopodobieństwo związane z testem T Studenta.

Składnia

T.TEST(dane_1; dane_2; tryb; typ)

Dane_1 oznaczają niezależną macierz lub zakres danych dla pierwszego rekordu.

Dane_2 oznaczają niezależną macierz lub zakres danych dla drugiego rekordu.

Tryb = 1 oblicza test jednostronny, Tryb = 2 oblicza test dwustronny.

Typ to rodzaj przeprowadzanego testu t. Typ 1 to test sparowany. Typ 2 to test zakładający dwie próbki o równej wariancji (homoscedastyczny). Typ 3 to test zakładający dwie próbki o różnej wariancji (heteroscedastyczny).

Przykład

=T.TEST(A1:A50;B1:B50;2;2)

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.3 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.T.TEST

TEST.T

Zwraca prawdopodobieństwo związane z testem T-Studenta.

Składnia

TEST.T(dane_1; dane_2; tryb; typ)

Dane_1 oznaczają niezależną macierz lub zakres danych dla pierwszego rekordu.

Dane_2 oznaczają niezależną macierz lub zakres danych dla drugiego rekordu.

Tryb = 1 oblicza test jednostronny, Tryb = 2 oblicza test dwustronny.

Typ to rodzaj przeprowadzanego testu T. Typ 1 to test sparowany. Typ 2 to test zakładający dwie próbki o równej wariancji. Typ 3 to test zakładający dwie próbki o różnej wariancji.

Przykład

=TEST.T(A1:A50;B1:B50;2;2)

WARIANCJA

Oblicza wariancję na podstawie próbki.

Składnia

WARIANCJA(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=WARIANCJA(A1:A50)

WARIANCJA.A

Oblicza wariancję na podstawie próbki. Wartością tekstu jest 0.

Składnia

WARIANCJA.A(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości.

Przykład

=WARIANCJA.A(A1:A50)

WARIANCJA.POP

Oblicza wariancję na podstawie całej populacji.

Składnia

WARIANCJA.POP(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Przykład

=WARIANCJA.POP(A1:A50)

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.2 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.VAR.P

WARIANCJA.POPUL

Oblicza wariancję na podstawie całej populacji.

Składnia

WARIANCJA.POPUL(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

note

Ta funkcja ignoruje dowolny tekst lub puste komórki w zakresie danych. Jeśli podejrzewasz, że ta funkcja daje błędne wyniki, poszukaj tekstu w zakresach danych. Aby wyróżnić zawartość tekstową w zakresie danych, użyj funkcji wyróżniania wartości.


Przykład

=WARIANCJA.POPUL(A1:A50)

WARIANCJA.POPUL.A

Oblicza wariancję, bazując na całej populacji. Wartością tekstu jest 0.

Składnia

WARIANCJA.POPUL.A(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Przykład

=WARIANCJA.POPUL.A(A1:A50)

WARIANCJA.PRÓBKI

Oblicza wariancję na podstawie próbki.

Składnia

WARIANCJA.PRÓBKI(Liczba 1 [; Liczba 2 [; … [; Liczba 255]]])

Liczba 1, Liczba 2, … , Liczba 255 to liczby, odwołania do komórek lub zakresów komórek zawierających liczby.

Parametry powinny określać co najmniej dwie wartości.

Przykład

=WARIANCJA.PRÓBKI(A1:A50)

Szczegóły techniczne

tip

Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.2 LibreOffice.


Ta funkcja nie jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) Version 1.3. Part 4: Recalculated Formula (OpenFormula) Format. Przestrzeń nazw to

COM.MICROSOFT.VAR.S

Prosimy o wsparcie!