Funcións de folla de cálculo

Esta sección contén descricións das funcións da Folla de cálculoxunto cun exemplo.

Para acceder a esta orde...

Inserir - Función, categoría Folla de cálculo


ERROR.TYPE

Returns a number representing a specific Error type, or the error value #N/A, if there is no error.

STYLE

Applies a style to the cell containing the formula.

BUSCAR

Returns the contents of a cell either from a one-row or one-column range. Optionally, the assigned value (of the same index) is returned in a different column and row. As opposed to VLOOKUP and HLOOKUP, search and result vector may be at different positions; they do not have to be adjacent. Additionally, the search vector for the LOOKUP must be sorted ascending, otherwise the search will not return any usable results.

note

Se proc non atopar o criterio de busca, el corresponde ao maior valor no vector de procura que é inferior ou igual ao criterio de busca.


The search supports wildcards or regular expressions. With regular expressions enabled, you can enter "all.*", for example to find the first location of "all" followed by any characters. If you want to search for a text that is also a regular expression, you must either precede every regular expression metacharacter or operator with a "\" character, or enclose the text into \Q...\E. You can switch the automatic evaluation of wildcards or regular expression on and off in - LibreOffice Calc - Calculate.

warning

Ao empregar funcións nas que un ou máis argumentos sexan criterios de busca que representen unha expresión regular, téntase primeiro converter os criterios da cadea en números. Por exemplo, «.0» convértese en 0.0, etc. Se resulta ben, a busca non será unha coincidencia de expresión regular senón unha coincidencia numérica. Porén, ao traballar cunha configuración rexional na que o separador decimal non sexa o punto, como en galego, o punto fai que funcione a conversión a expresión regular. Para obrigar a que a avaliación sexa dunha expresión regular no canto dunha expresión numérica hai que empregar algunha expresión que non se poda confundir cunha numérica, como «.[0]», «.\0» ou «(?i).0».


Sintaxe

LOOKUP(Lookup; SearchVector [; ResultVector])

Lookup is the value of any type to be looked for; entered either directly or as a reference.

SearchVector é a única liña ou área de columna única a ser investigado.

ResultVector é outra variedade única liña ou única columna desde a que o resultado da función é tomada. O resultado é a cela do vector resultado co mesmo índice da instancia atopada no vector de procura.

Tratamento das celas baleiras

Exemplo

= lookup (A1; D1: D100; F1: F100) busca a célula correspondente na franxa D1: D100 ao número introducido na A1. Para o exemplo atopado, o índice é determinada, por exemplo, a cela 12 nesta gama. A continuación, o contido da cela 12 son devoltas como o valor da función (en resultado do vector).

BUSCARH

Busca por un valor e referencia ás celas debaixo da área seleccionada. Esta función verifica se a primeira liña dunha matriz contén un determinado valor. A función devolve o valor nunha liña da matriz, nomeada en Índice , na mesma columna.

The search supports wildcards or regular expressions. With regular expressions enabled, you can enter "all.*", for example to find the first location of "all" followed by any characters. If you want to search for a text that is also a regular expression, you must either precede every regular expression metacharacter or operator with a "\" character, or enclose the text into \Q...\E. You can switch the automatic evaluation of wildcards or regular expression on and off in - LibreOffice Calc - Calculate.

warning

Ao empregar funcións nas que un ou máis argumentos sexan criterios de busca que representen unha expresión regular, téntase primeiro converter os criterios da cadea en números. Por exemplo, «.0» convértese en 0.0, etc. Se resulta ben, a busca non será unha coincidencia de expresión regular senón unha coincidencia numérica. Porén, ao traballar cunha configuración rexional na que o separador decimal non sexa o punto, como en galego, o punto fai que funcione a conversión a expresión regular. Para obrigar a que a avaliación sexa dunha expresión regular no canto dunha expresión numérica hai que empregar algunha expresión que non se poda confundir cunha numérica, como «.[0]», «.\0» ou «(?i).0».


Sintaxe

=PROCH(Consulta; Matriz; Índice [; ConsultaIntervaloOrdenado])

Para unha explicación dos parámetros consulte PROCV (intercambiando columnas e filas)

Tratamento das celas baleiras

Exemplo

Supoña que construímos unha pequena táboa de base de datos que ocupa o intervalo de celas A1:DO4 e contén información básica sobre 118 elementos químicos. A primeira columna contén as cabeceiras de fila «Elemento, «Símbolo», «Número atómico» e «Masa atómica relativa». As columnas subseguintes conteñen a información relevante para cada elemento, ordenada de esquerda a dereita polo número atómico. Por exemplo, as celas B1:B4 conteñen «Hidróxeno», «H», «1» e «1,008» mentres que as celas DO1:DO4 conteñen «Organesson», «Og», «118» e «294».

A

B

C

D

...

DO

1

Elemento

Hidróxeno

Helio

Litio

...

Organesson

2

Símbolo

H

He

Li

...

Og

3

Número atómico

1

2

3

...

118

4

Masa atómica relativa

1.008

4.0026

6.94

...

294


=PROCH("Chumbo"; $A$1:$DO$4; 2; 0) devolve «Pb», o símbolo do chumbo.

=PROCH("Ouro"; $A$1:$DO$4; 3; 0) devolve 79, o número atómico do ouro.

=PROCH("Carbono"; $A$1:$DO$4; 4; 0) devolve 12,011, a masa atómica relativa do carbono.

BUSCARV

Vertical search with reference to adjacent cells to the right. This function checks if a specific value is contained in the first column of an array. The function then returns the value in the same row of the column named by Index. If the Sorted parameter is omitted or set to TRUE or one, it is assumed that the data is sorted in ascending order. In this case, if the exact Lookup is not found, the last value that is smaller than the criterion will be returned. If Sorted is set to FALSE or zero, an exact match must be found, otherwise the error Error: Value Not Available will be the result. Thus with a value of zero the data does not need to be sorted in ascending order.

The search supports wildcards or regular expressions. With regular expressions enabled, you can enter "all.*", for example to find the first location of "all" followed by any characters. If you want to search for a text that is also a regular expression, you must either precede every regular expression metacharacter or operator with a "\" character, or enclose the text into \Q...\E. You can switch the automatic evaluation of wildcards or regular expression on and off in - LibreOffice Calc - Calculate.

warning

Ao empregar funcións nas que un ou máis argumentos sexan criterios de busca que representen unha expresión regular, téntase primeiro converter os criterios da cadea en números. Por exemplo, «.0» convértese en 0.0, etc. Se resulta ben, a busca non será unha coincidencia de expresión regular senón unha coincidencia numérica. Porén, ao traballar cunha configuración rexional na que o separador decimal non sexa o punto, como en galego, o punto fai que funcione a conversión a expresión regular. Para obrigar a que a avaliación sexa dunha expresión regular no canto dunha expresión numérica hai que empregar algunha expresión que non se poda confundir cunha numérica, como «.[0]», «.\0» ou «(?i).0».


Sintaxe

=PROCV(Consulta; Matriz; Índice [; ConsultaIntervaloOrdenado])

Consulta é o valor de calquera tipo que se busca na primeira columna da matriz.

Matriz é a referencia, que debe incluír cando menos tantas columnas como o número indicado polo argumento Índice.

Índice é o número da columna da matriz que contén o valor a ser devolto. A primeira columna ten o número 1.

ConsultaIntervaloOrdenado é un parámetro opcional que indica se a primeira columna da matriz contén límites de intervalo no canto de valores simples. Neste modo, a consulta devolve o valor na fila cuxa primeira columna ten un valor igual ou menor ou de ConsultaIntervaloOrdenado. Podería, por exemplo, conter datas cando mude algún valor de impostos e así os valores representan datas de inicio dun período a partir do que se fai efectivo un valor específico do imposto. Polo tanto, buscar unha data ausente na primeira columna da matriz mais que caia entre uns límites de data existentes daría a menor destas, o que permitiría atopar os datos en vigor na data dada. Introduza o valor lóxico FALSO, ou 0, se a primeira columna non é unha lista de límites de intervalo. Se este parámetro é VERDADEIRO ou non se dá, a primeira columna da matriz ha de estar ordenada en orde ascendente. Nas columnas ordenadas pódese buscar máis rapidamente e a función sempre devolve un valor, mesmo se o valor de busca non coincide exactamente, se for maior que o valor máis pequeno da lista ordenada. Nas listas non ordenadas o valor de busca debe coincidir exactamente. Se non, a función devolve #N/DISP coa mesaxe Erro: Valor non dispoñíbel.

Tratamento das celas baleiras

Exemplo

Vostede desexa introducir o número dun prato do menú na cela A1 e que o nome do prato apareza como texto na cela adxacente (B1) inmediatamente. A asignación de números a nomes está contida na matriz D1:E100. D1 contén 100, E1 contén o nome Sopa de verduras, etc, para 100 elementos do menú. Os números da columna D están ordenados en orde ascendente; así non é necesario o parámetro opcional Ordenado.

Introduza a seguinte fórmula na B1:

= PROCV (A1; D1: E100, 2)

Así que introduce un número na A1 B1 mostrará o texto correspondente contido na segunda columna da referencia D1: E100. Inserción dun número inexistente exhibe o texto co seguinte número cara a abaixo. Para evitar isto, entrar FALSE como o último parámetro na fórmula para que unha mensaxe de erro é xerado cando un número inexistente insírese.

COLUMNA

Devolve o número de columna dunha referencia de cela. Se a referencia é unha cela, devólvese o número de columna da cela; se o parámetro é unha área de celas, devólvense os números de columna correspondentes nunha matriz dunha única fila se a fórmula se introduce como fórmula de matriz. Se non se emprega a función COLUMNA cun parámetro de referencia de área para unha fórmula de matriz, só se determina o número de columna da primeira cela.

Sintaxe

COLUMNA([Referencia])

Referencia é a referencia a unha área de cela ou célula cuxo número de columna primeira é para ser atopado.

Se ningunha referencia introdúcese, o número da célula en que a fórmula é inserida columna se atopa. LibreOffice Calc define automaticamente a referencia para a célula actual.

Exemplo

= COLUMN (A1) é igual a 1. A columna A é a primeira columna da táboa.

= COLUMN (C3: E3) é igual a 3. A columna C é a terceira columna na táboa.

= COLUMN (D3: G10) retorno 4 porque a columna D é a cuarta columna na táboa ea función de columna non é utilizada como unha fórmula de matriz. (Neste caso, o primeiro valor da matriz é sempre usado como o resultado.)

{= COLUMN (B2: B7)} e = COLUMN (B2: B7) ambos dán 2 xa que o referencia contén só a columna B como a segunda columna da táboa. Como as áreas de unha única columna ten só un número de columna, non fai diferenzas se a fórmula é usada como unha fórmula de matriz.

= COLUMN () dá 3, a fórmula fose inserida na columna C.

{=COLUMNA(Coello)} devolve unha matriz dunha só fila (3,4) se «Coello» é o nome da área (C1:D3).

COLUMNAS

Devolve o número de columnas na referencia dada.

Sintaxe

COLUMNAS (Array)

array é a referencia a un intervalo de celas cuxo número total de columnas é para ser atopado. O argumento pode ser unha única célula.

Exemplo

= COLUMNAS (B5) dá 1 porque unha célula contén só unha columna.

= COLUMNAS (A1: C5) é igual a 3. A referencia está composta por tres columnas.

= COLUMNAS (Rabbit) retorno 2 Rabbit é o intervalo nomeado (C1: D3).

CORRESP

Devolve a posición relativa dun elemento nunha matriz que corresponde a un valor especificado. A función devolve a posición do valor encontrado no lookup_array como un número.

Sintaxe

CORRESP(Busca; MatrizDeBusca [; Tipo])

Busca é o valor que hai que buscar na matriz de fila única ou columna única.

LookupArray é a referencia investigado. Unha matriz de busca pode ser unha única liña ou columna, ou parte dunha única liña ou columna.

Introduza pode levar os valores 1, 0 ou -1. Se Type = 1 ou se este parámetro opcional está ausente, asúmese que a primeira columna da matriz de busca está clasificada en orde crecente. Tipo = -1, asúmese que a columna en clasificados por orde descendente. Isto corresponde á mesma función en Microsoft Excel.

Se Tipo = 0 só se atopan coincidencias exactas. Se se atopa o criterio de busca máis dunha vez, a función devolve o índice do primeiro valor atopado que coincida. Só se pode buscar con expresións regulares (de estar activado nas opcións de cálculo) ou comodíns (de estar activado nas opcións de cálculo) se Tipo = 0.

Se Tipo = 1 ou falta o terceiro parámetro, devólvese o índice do último maior menor ou igual ao criterio de busca. Para Tipo = -1, devólvese o índice o último valor maior ou igual.

The search supports wildcards or regular expressions. With regular expressions enabled, you can enter "all.*", for example to find the first location of "all" followed by any characters. If you want to search for a text that is also a regular expression, you must either precede every regular expression metacharacter or operator with a "\" character, or enclose the text into \Q...\E. You can switch the automatic evaluation of wildcards or regular expression on and off in - LibreOffice Calc - Calculate.

warning

Ao empregar funcións nas que un ou máis argumentos sexan criterios de busca que representen unha expresión regular, téntase primeiro converter os criterios da cadea en números. Por exemplo, «.0» convértese en 0.0, etc. Se resulta ben, a busca non será unha coincidencia de expresión regular senón unha coincidencia numérica. Porén, ao traballar cunha configuración rexional na que o separador decimal non sexa o punto, como en galego, o punto fai que funcione a conversión a expresión regular. Para obrigar a que a avaliación sexa dunha expresión regular no canto dunha expresión numérica hai que empregar algunha expresión que non se poda confundir cunha numérica, como «.[0]», «.\0» ou «(?i).0».


Exemplo

= MATCHES (200; D1: D100) investigación a área D1: D100, que se clasifica por columna D, para o valor 200. Así que ese valor é atinxido, o número da liña na que se atopou é dádo. Un valor máis alto se atopou durante a busca na columna, o número da liña anterior é devolto.

DDE

Devolve o resultado dunha ligazón baseada DDE. Se o contido da gama ou de sección cambios ligadas, o valor de retorno será tamén cambian. Debe actualizar a folla de cálculo ou escoller Editar - Ligazóns para ver as ligazóns actualizadas. Conexións de plataforma cruzada, por exemplo desde un LibreOffice instalación rodando nunha máquina Windows para un documento creado nunha máquina Linux, non se permiten.

Sintaxe

DDE("Servidor"; "Ficheiro"; "Intervalo" [;Modo])

Servidor é o nome da aplicación que fai de servidor. As aplicacións do LibreOffice teñen o nome de servidor «soffice».

Ficheiro é o nome do ficheiro completo, incluíndo especificación de camiño.

Faixa é a área que contén os datos a seren avaliadas.

Modo é un parámetro opcional que controla o método polo cal o servidor DDE converte os datos en números.

Modo

Efecto

0 ou falta

Formato numérico do estilo de cela «Predefinido»

1

Os datos son sempre interpretadas en formato estándar para US Inglés

2

Os datos son recuperados como texto; ningunha conversión a números


Exemplo

=DDE("soffice";"c:\office\documentos\datos1.ods";"folla1.A1") le o contido da cela A1 da folla1 da folla de cálculo datos1.ods do Calc do LibreOffice.

=DDE("soffice";"c:\office\documentos\frase.odt";"Frase do día") devolve a frase que haxa na cela que conteña esta fórmula. Primeiro hai que introducir unha liña no documento frase.odt que conteña o texto da frase e definilo como primeira liña dunha sección chamada Frase do día (no Writer do LibreOffice con Inserir - Sección). Se se modifica a frase (e se garda) no documento do Writer do LibreOffice, a frase actualízase nas celas do Calc do LibreOffice nas que esta ligazón DDE estiver definida.

DESPRAZAMENTO

Devolve o valor dun compensado por un determinado número de liñas e columnas a partir dun punto de referencia da cela.

This function is always recalculated whenever a recalculation occurs.

Sintaxe

OFFSET(Reference; Rows; Columns [; Height [; Width]])

Referencia é a referencia a partir do cal a función busca a nova referencia.

Liñas é o número de liñas en que a referencia foi corrixida superior (valor negativo) ou cara a abaixo.

Liñas é o número de liñas en que a referencia foi corrixida superior (valor negativo) ou cara a abaixo.

Altura (opcional) é a altura vertical para unha área que comeza na nova posición de referencia.

Largura (opcional) é o ancho horizontal a unha zona que comeza na nova posición de referencia.

Argumentos Liñas e Columnas non debe levar a cero ou negativo liña de inicio ou columna.

Argumentos Altura e Largura non debe levar a cero ou negativo conta de filas ou columnas.

Nas funcións de LibreOffice Calc, os parámetros marcados como «opcional» só poden omitirse cando non haxa ningún outro parámetro a seguir. Por exemplo, nunha función de catro parámetros, dos cales só os dous últimos aparecen marcados como «opcional», pódese omitir o parámetro 4 ou os parámetros 3 e 4, mais non é posíbel omitir exclusivamente o parámetro 3.

Exemplo

= offset (A1; 2; 2) devolve o valor na célula C3 (A1 movida por dúas liñas e dúas columnas abaixo). Se C3 contén o valor 100 Esta función devolve o valor 100.

= offset (B2: C3; 1; 1) devolve unha referencia para B2: C3 descendeu por unha liña e unha columna á dereita (C3: D4).

= offset (B2: C3; -1; -1) devolve unha referencia para B2: C3 subiu por unha liña e unha columna á esquerda (A1: B2) .

= offset (B2: C3; 0; 0; 3; 4) devolve unha referencia para B2: C3 redimensionada para 3 liñas e 4 columnas (B2: E4).

= offset (B2: C3; 1; 0; 3; 4) devolve unha referencia para B2: C3 movido para abaixo por unha liña redimensionada para 3 liñas e 4 columnas (B2 : E4).

= SUM (offset (A1; 2; 2; 5; 6)) determina o total da área que comeza na cela C3 e ten unha altura de 5 liñas e un ancho de 6 columnas (área = C3: H7).

note

If Width or Height are given, the OFFSET function returns a cell range reference. If Reference is a single cell reference and both Width and Height are omitted, a single cell reference is returned.


ENDEREZO

Devolve un enderezo de célula (referencia), como texto, segundo os números de liña e columna especificados. Pode determinar se o enderezo é interpretado como un enderezo absoluto (por exemplo, $ un $ 1) ou como un enderezo relativo (como A1) ou de forma mixta (A $ 1 ou US $ A1). Tamén pode especificar o nome da folla.

Para interoperabilidade a dirección e funcións INDIRECTO apoiar un parámetro opcional para especificar o enderezo de notación en vez de a notación A1 habitual R1C1 debe ser usado.

Nun discurso, o parámetro insírese como o cuarto parámetro, desprazando o parámetro nome da folla opcional para a quinta posición.

En INDIRECTO, o parámetro é engadido como o segundo parámetro.

En ambas as funcións, se o argumento insírese co valor 0, a continuación, a notación é usada L1C1. Se o argumento non é dato ou ten un valor diferente de 0, entón a notación A1 é utilizado.

En caso de notación L1C1, ADDRESS devolve as cadeas de dirección mediante o signo de admiración "!" como separador de nome da folla, e indirecta espera que o punto de exclamación como nome folla separadora. Ambas as funcións aínda usan o punto '.' separador de nome da folla coa notación A1.

Ao abrir documento no formato ODF 1.0/1.1, as funcións ENDEREZO que mostran un nome de folla como cuarto parámetro desprazan ese nome de folla para o quinto parámetro. Insírese un cuarto parámetro novo co valor de 1.

Cando gardar un documento en formato ODF 1.0 / 1.1, as funcións DIRECCIÓN ter un cuarto parámetro, este parámetro se eliminou.

note

Non gardar unha folla de cálculo en formato antigo ODF 1.0 / 1.1 se novo cuarto parámetro da función DIRECCIÓN foi usado con un valor de 0.


note

A función indirecto é salvo sen conversión a formato ODF 1.0 / 1.1. Se o segundo parámetro estaba presente, unha versión máis antiga do Calc volverá un erro para esa función.


Sintaxe

ENDEREZO(Fila; Columna [; Abs [; A1 [; "Folla"]]])

liña representa o número da liña para a referencia de cela

Columna representa o número de columna da referencia de cela (o número, non a letra)

Abs determina o tipo de referencia:

1: absoluto ($ A $ 1)

2: tipo de referencia liña é absoluta; referencia de columna é relativa (A $ 1)

3: liña (relativa); columna (absoluto) ($ A1)

4: relativa (A1)

A1 (opcional) - Se está definido como 0, a notación L1C1 se usa. Se ese parámetro está ausente ou establecido para outro valor distinto de 0, a notación A1 é utilizado.

Folla representa o nome da folla. Debe ser colocado entre comiñas dobres.

Exemplo:

= ENDEREZO (1; 1; 2 ;;"Sheet2") devolve o seguinte: Sheet2.A $ 1

Se a fórmula anterior está na cela B2 da folla actual e a cela A1 da folla 2 contén o valor -6, pódese facer referencia indirectamente á cela referenciada empregando unha función en B2 introducindo =ABS(INDIRECTO(B2)). O resultado é o valor absoluto da referencia da cela especificada en B2, que neste caso é 6.

ESCOLLER

Usa un índice para volver un valor dunha lista de até 30 valores.

Sintaxe

ESCOLLER(Índice; Valor1 [; Valor2 [; ... [; Valor30]]])

Índice é unha referencia ou número entre 1 e 30 que indica cal valor debe ser eliminado da lista.

Valor1; Valor2; ... ; Valor30 é a lista de valores inseridos como referencia a unha cela ou como valores individuais.

Exemplo

=SELECCIONAR(A1;B1;B2;B3;"Hoxe";"Onte";"Mañá"), por exemplo, devolve o contido da cela B2 para A1 = 2; para A1=4, a función devolve o texto «Hoxe».

FILA

Devolve o número de fina dunha referencia de cela. Se a referencia é unha cela, devolve o número de fila da cela. Se a referencia é un intervalo de celas, devolve os números de fila correspondentes nunha Matriz de unha columna se a fórmula se introduce como fórmula de matriz. Se a función FILA cunha referencia de intervalo non se emprega nunha fórmula de matriz, só se devolve o número de fila da primeira cela do intervalo.

Sintaxe

FILA([Referencia])

Referencia é unha célula, un área, ou o nome dunha zona.

Se non indicar unha referencia, o número da liña da célula en que a fórmula é inserida será atopado. LibreOffice Calc define automaticamente a referencia para a célula actual.

Exemplo

= Row (B3) dá 3 porque a referencia remite á terceira liña na táboa.

{= Row (D5: D8)} dá a matriz de columna única (5, 6, 7, 8), porque a referencia especificada contén liñas de 5 a 8.

= Row (D5: D8) dá 5 porque a función ROW non é utilizada como fórmula de matriz e só o número da primeira liña da referencia é dáda.

{= Row (A1: E1)} e = Row (A1: E1) tanto voltar 1 porque o referencia contén só a liña 1 como a primeira liña na táboa. (Como as áreas de unha soa liña só ten un número de liña non fai calquera diferenza se ou non a fórmula é usada como unha fórmula de matriz.)

= Row () dá 3, a fórmula foi inserido na liña 3.

{=FILA(Coello) devolve a matriz de columna única (1, 2, 3) se «Coello» for o nome da área (C1:D3).

FILAS

Devolve o número de filas nunha referencia ou matriz.

Sintaxe

Rows (matriz)

array é a referencia ou área nomeada cuxo número total de liñas debe ser determinado.

Exemplo

= Liñas (B5) dá 1 porque unha célula contén só unha liña.

=ROWS(A10:B12) dá 3.

=FILAS(Coello) devolve 3 se «Coello» for o nome da área (C1:D3).

FOLLA

Devolve o número da folla dunha referencia ou unha cadea que represente un nome de folla. Se non introduce ningún parámetro, o resultado é o número de folla da folla de cálculo que contén a fórmula.

Sintaxe

FOLLA([Referencia])

Referencia é opcional e é a referencia a unha cela, unha área, ou unha cadea de nome folla.

Exemplo

=FOLLA(Folla2.A1) devolve 2 se Folla2 é a segunda folla do documento de folla de cálculo.

=FOLLA("Folla3") devolve 3 se Folla3 é a terceira folla do documento de folla de cálculo.

FOLLAS

Determina o número de follas nunha referencia. Se non introducir ningún parámetro, el dá o número de follas no documento actual.

Sintaxe

FOLLAS([Referencia])

Referencia é a referencia a unha folla ou unha superficie. Este parámetro é opcional.

Exemplo

= Sheets (Sheet1.A1: Sheet3.G12) dá 3, se Folha1, Folha2 e Folha3 existen na secuencia indicada.

HIPERLIGAZÓN

Cando fai clic nunha cela que contén a función hyperlink, o hiperenlace abre.

Se usa o parámetro opcional ValorCela, a fórmula atopa o URL e mostra o texto ou número.

tip

Para abrir unha cela de hiperligazón co teclado, seleccione a cela, prema F2 para entrar en modo de edición, move o cursor diante do hyperlink, prema Shift + F10 e escolla Open Hyperlink .


Sintaxe

HIPERLIGAZÓN("URL" [; ValorCela])

URL especifica o destino da ligazón. O parámetro opcional ValorCela é o texto ou un número que aparece na cela e será devolto como resultado. Se non se indica o parámetro ValorCela, móstrase o URL no texto da cela e será devolto como resultado.

O número 0 é de retorno para as células baleiras e elementos da matriz.

Exemplo

=HIPERLIGAZÓN("http://www.exemplo.gal") mostra o texto " «http://www.exemplo.gal» na cela e executa a hiperligazón http://www.exemplo.gal ao clicar na mesma.

=HIPERLINK("http://www.exemplo.gal";"Prema aquí") mostra o texto «Prema aquí» na cela e executa a hiperligazón http://www.exemplo.gal ao premer nel.

=HIPERLIGAZON("http://www.exemplo.gal";12345) mostra o número 12345 e executa a hiperligazón http://www.exemplo.gal ao premer nel.

=HIPERLIGAZÓN($B4) coa cela B4 contendo http://www.exemplo.gal. A función engade http://www.exemplo.gal ao URL da cela coa hiperligazón e devolve o mesmo texto que se usa como resultado da fórmula.

=HIPERLIGAZÓN("http://www.";"Prema") & "exemplo.gal" mostra o texto «Prema exemplo.org» na cela e executa a hiperligazón http://www.exemplo.gal ao clicar na mesma.

=HIPERLIGAZÓN("#Folla1.A1";"Ir ao inicio") mostra o texto Ir ao inicio e vai para a cela Folla1.A1 dese documento.

=HIPERLIGAZÓN("file:///C:/writer.odt#Especificación";"Ir ao marcador Writer") mostra o texto «Ir ao marcador Writer», carga o documento de texto indicado e vai para o marcador «Especificación».

=HIPERLIGAZÓN("file:///C:/Documentos/";"Abrir cartafol de documentos") mostra o texto «Abrir cartafol de documentos» e mostra o contido do cartafol empregando o xestor de ficheiros estándar do sistema operativo.

tip

A función tenta axustarse ás especifidades do sistema. Por exemplo, «C:\ruta a\ficheiro.ext» interprétase correctamente como «file://c:/ruta%20a/ficheiro.ext» en Windows ou «..» leva ao directorio pai do documento.


INDIRECTO

Devolve o referencia especifica por unha cadea de texto. Esta función tamén pode usarse para devolver a área dunha secuencia correspondente.

This function is always recalculated whenever a recalculation occurs.

Para interoperabilidade a dirección e funcións INDIRECTO apoiar un parámetro opcional para especificar o enderezo de notación en vez de a notación A1 habitual R1C1 debe ser usado.

Nun discurso, o parámetro insírese como o cuarto parámetro, desprazando o parámetro nome da folla opcional para a quinta posición.

En INDIRECTO, o parámetro é engadido como o segundo parámetro.

En ambas as funcións, se o argumento insírese co valor 0, a continuación, a notación é usada L1C1. Se o argumento non é dato ou ten un valor diferente de 0, entón a notación A1 é utilizado.

En caso de notación L1C1, ADDRESS devolve as cadeas de dirección mediante o signo de admiración "!" como separador de nome da folla, e indirecta espera que o punto de exclamación como nome folla separadora. Ambas as funcións aínda usan o punto '.' separador de nome da folla coa notación A1.

Ao abrir documento no formato ODF 1.0/1.1, as funcións ENDEREZO que mostran un nome de folla como cuarto parámetro desprazan ese nome de folla para o quinto parámetro. Insírese un cuarto parámetro novo co valor de 1.

Cando gardar un documento en formato ODF 1.0 / 1.1, as funcións DIRECCIÓN ter un cuarto parámetro, este parámetro se eliminou.

note

Non gardar unha folla de cálculo en formato antigo ODF 1.0 / 1.1 se novo cuarto parámetro da función DIRECCIÓN foi usado con un valor de 0.


note

A función indirecto é salvo sen conversión a formato ODF 1.0 / 1.1. Se o segundo parámetro estaba presente, unha versión máis antiga do Calc volverá un erro para esa función.


Sintaxe

INDIRECTO(Ref [; A1])

Ref representa unha referencia a unha cela ou área (en forma de texto) para a cal devolver o contido.

A1 (opcional) - Se está definido como 0, a notación L1C1 se usa. Se ese parámetro está ausente ou establecido para outro valor distinto de 0, a notación A1 é utilizado.

note

Se abre unha folla de cálculo do Excel que empregue enderezos indirectos calculados a partir de funcións en cadea, os enderezos da folla non se traducen automaticamente. Por exemplo, o enderezo do Excel en INDIRECT("[filename]sheetname!"&B1) non se converte ao enderezo do Calc en INDIRECTO("nomedoficheiro#nomedafolla."&B1).


Exemplo

= INDIRECTO (A1) é igual a 100, se A1 contén C108 como referencia e móbil C108 contén un valor de 100 .

= SUM (INDIRECTO (\ "a1:" & ENDEREZO (1; 3))) totalizar as células na superficie da A1 ata a célula co enderezo definido pola liña 1 e columna 3. Isto significa que a zona A1: C1 é totalizado.

OBTERDATOSDINÁMICOS

A función GETPIVOTDATA devolve un valor de resultado dunha táboa dinámica. O valor é o destinatario usando de campo e elemento nomes, por iso, segue sendo válida se o esquema dos cambios de táboa dinámica.

Sintaxe

Dúas sintaxes diferente poden ser utilizadas:

OBTERDATOSDINÁMICOS(CampoDestino; táboa dinámica[;Campo 1; Elemento 1][; ... [Campo 126; Elemento 126]])

ou

OBTERDATOSDINÁMICOS (táboa dinámica; Restricións)

A segunda sintaxe é asumido exactamente dous parámetros son datos, dos cales o primeiro parámetro é unha célula ou células de referencia gama. A primeira sintaxe é asumido en todos os outros casos. O Asistente de función mostra a primeira sintaxe.

Primeira sintaxe

CampoDestino é unha cadea que selecciona un dos campos de datos da táboa dinámica. A cadea pode ter o mesmo nome que a columna de orixe ou o nome do campo de datos como se mostra na táboa (como «Suma - Vendas»).

táboa dinámica é unha referencia a unha cela ou intervalo de celas que está situado dentro dunha táboa dinámica ou contén unha táboa dinámica. Se o intervalo de celas contén varias táboas dinámicas, a táboa que foi creada último se usa.

Se ningunha Campo n / item n pares son dadas, o total xeral é de retorno. Se non, cada par engade unha restrición que o resultado debe satisfacer. Campo n é o nome dun campo de táboa dinámica. elemento n é o nome dun elemento nese campo.

Se a táboa dinámica contén só un valor único resultado que satisfaga todas as restricións, ou un resultado subtotal que resume todos os valores correspondentes, ese resultado é de retorno. Se non o houbera ningún resultado correspondente, ou outros sen un subtotal para eles, é devolto un erro. Estas condicións aplica-se aos resultados que están incluídos na táboa dinámica.

Se os datos de orixe contén entradas que están escondidos polas opcións de táboa dinámica, son ignorados. A orde dos pares campo / item non é significativo. Campo e nomes de elemento non son maiúsculas e minúsculas.

Se non se dá unha restrición para un filtro emprégase implicitamente o valor seleccionado do campo. Se se dá unha restrición para un filtro ten que coincidir co valor seleccionado do campo ou, se non, prodúcese un erro. Os filtros son os campos da parte superior esquerda dunha táboa dinámica, que se crean empregando a área «Filtros» da caixa de diálogo da disposición da táboa dinámica. De cada filtro pódese seleccionar un elemento (valor), o que só significa que ese elemento está incluído no cálculo.

Os valores de subtotal da táboa dinámica só se empregan se utilizan a función «automático» (excepto se se especifica na restrición; consulte Segunda sintaxe máis abaixo).

Segunda sintaxe

táboa dinámica ten o mesmo significado que na primeira sintaxe.

Restricións é unha lista separada por espazo. As inscricións poden ser citado (comiñas simples). Toda a secuencia de caracteres debe ser colocada entre comiñas (comiñas dobres), a menos que fai referencia a secuencia doutra célula.

Unha das entradas pode ser o nome do campo de datos. O nome do campo de datos pode ser deixada de lado a táboa dinámica contén só un campo de datos, se non, debe estar presente.

Cada unha das outras entradas especifica unha restrición na forma O campo [Item] (con carácteres literais [e]), ou soamente elemento se o nome do elemento é único dentro de todos os campos que se usan na táboa dinámica.

Un nome de función pode ser engadido en forma Campo [Elemento; Función] , o que fará que a restrición para coincidir con só valores de subtotal que usan esa función. Os posibles nomes de función son Suma, Contar, Media, Max, Min, Produto, Conta (só números), StDev (Mostra), DESVPADP (Poboación), Var (Mostra), e VARP (poboación), case-insensitive.

TIPOERRO

Devolve o número correspondente a un valor de erro que ocorre en unha célula diferente. Coa axuda deste número, pode xerar un texto de mensaxe de erro.

Se se produce un erro, a función devolve un valor lóxico ou numérico.

note

A barra de estado mostra o código de erro predefinido de LibreOffice Se preme na cela que contén o erro.


Sintaxe

ERRORTYPE (Referencia)

Referencia contén a dirección da célula en que ocorre o erro.

Exemplo

Se a cela A1 exhibe Err: 518, a función = ERRORTYPE (A1) devolve o número 518.

Información técnica

Esta función NON é parte do estándar Formato Open Document para Aplicacións de Ofimática (OpenDocument), versión 1.3. Parte 4: Fórmula recalculada (OpenFormula). O espazo de nomes é

ORG.OPENOFFICE.ERRORTYPE

ÁREAS

Devolve o número de pistas individuais que pertencen a un intervalo múltiplo. A gama pode consistir de células contiguos ou unha única célula.

A función espera un único argumento. Se indicar varios intervalos, ten que poñer-los en parénteses adicionais. Varias pistas poden ser inseridos usando o punto e coma (;) como divisor, pero esta é convertido automaticamente para o til (~) operador. O til se usa para unir as pistas.

Sintaxe

AREAS(Referencia)

Referencia é a referencia a unha cela ou intervalo de celas.

Exemplo

=AREAS((A1: B3; F2; G1)) dá 3, como é unha referencia a tres celas e/ou áreas. Tras a entrada este convértese a= AREAS((A1: B3 ~ F2 ~ G1)).

= ÁREAS (Todo) dá 1 se ten definida unha área denominada Todo baixo Datos - Definir intervalo .

ÍNDICE

ÍNDICE devolve unha referencia, un valor ou unha matriz de valores dun intervalo de referencia especificado por un número de índice de liña e columna ou números de índice dunha matriz de filas e unha matriz de columnas e un índice de intervalo opcional.

ÍNDICE() devolve unha referencia se o argumento é unha ou máis referencias. Ao usala nunha cela na forma =INDEX(), resólvese a referencia e móstranse os valores. Ao empregar INDEX() en argumentos doutras funcións, =FUNCIÓN(ÍNDICE()...), a función obtén a referencia pasada que foi devolta por ÍNDICE(). Devolver unha referencia é diferente de devolver unha matriz de valores para funcións que as manipulan de maneira diferente.

Sintaxe

ÍNDICE(Referencia [; [Fila] [; [Columna] [; Intervalo]]])

Referencia é unha referencia, introducida directamente ou especificando un nome de intervalo. Se a referencia consiste de varios intervalos hai que colocar a lista de referencias ou os nomes de intervalo entre parénteses ou empregar o operador de concatenación de intervalos til (~) ou definir un intervalo con nome con varias áreas.

Fila (opcional) representa a fila ou a matriz de índices de fila do intervalo de referencia para a cal devolver un valor. No caso de cero ou omitido (ningunha liña específica) devólvense todas as liñas referenciadas.

Columna (opcional) representa os índices da columna ou matriz de columnas do intervalo de referencia para a cal devolver un valor. No caso de cero ou omitido (ningunha columna específica), devólvense todas as columnas referenciadas.

note

Se Fila, Columna ou ambos os dous se omiten ou definen como matrices de índices, hai que introducir a función ÍNDICE como función de matriz.


Intervalo (opcional) representa o índice do subintervalo; se se refire a un intervalo múltiplo, o predeterminado é 1.

Exemplo

{=ÍNDICE({1,3,5;7,9,10},{2;1},1)} devolve unha matriz de dúas filas que contén 7 e 1. O índice da fila [2;1} selecciona a fila 2 e despois a fila 1. O índice da columna selecciona a primeira columna.

{=ÍNDICE(D3:G12,{1;2;3;4},{3,1})} devolve unha matriz de 4 filas por 2 columnas. A matriz de índices de fila {1;2;3;4} selecciona as filas 3 a 6 e {3;1} selecciona as columnas terceira (F) e primeira (D). As columnas da 1 á 3 da referencia de orixe intercámbianse na matriz resultante.

= índice (Prezos; 4; 1) devolve o valor da liña 4 e columna 1 do intervalo definido na base de datos Datos - Definir como Prezos .

=ÍNDICE(SumaX;4;1) devolve o valor do intervalo SumaX na fila 4 e columna 1 tal e como se define en Folla - Intervalos con nome e expresións- Definir.

{=ÍNDICE(A1:B6;1)} devolve os valores da primeira fila de A1:B6. Introduza a fórmula como fórmula de matriz.

{=ÍNDICE(A1:B6;0;1)} devolve os valores da primeira columna de A1:B6. Introduza a fórmula como matriz de fórmula.

= INDEX (A1: B6; 1; 1) indica o valor na esquina superior esquerda do intervalo A1: B6.

{=ÍNDICE((A1:B6;C1:D6);0;0;2)} devolve os valores do segundo intervalo C1:D6 do intervalo múltiplo. Introduza a fórmula como fórmula de matriz.

Precisamos da súa axuda!