Glosario xeral

Este glosario inclúe explicacións sobre os termos máis importantes que encontrará en LibreOffice.

Use o glosario para procurar os termos descoñecidos que encontre nos aplicativos de LibreOffice.

ASCII

ASCII son as siglas de American Standard Code for Information Interchange. ASCII é un conxunto de caracteres para exhibición de tipos de letra en computadores persoais. Consiste en 128 caracteres, incluíndo letras, números, puntuación e símbolos. O conxunto de caracteres ASCII estendido contén 256 caracteres. A cada un deles atribuíuselle un número único, tamén chamado código ASCII.

En páxinas HTML, só aparecen caracteres do conxunto de caracteres ASCII de 7 bits. Outros, como a diérese, diferencianse por medio dun código independente. Pode intoducir caracteres de código ASCII estendidos: o filtro de exportación de LibreOffice executa automaticamente a conversión necesaria.

Ancoraxe

Algunhas das xanelas do LibreOffice, por exemplo as xanelas Estilos e Navegador, pódense «ancorar». Estas xanelas pódense mover, pódeselles cambiar o tamaño ou ancorar a un lado. De cada lado pódense ancorar varias xanelas enriba unhas de outras ou a carón; despois, movendo as liñas de bordo, pódense cambiar as proporcións relativas das xanelas.

Para desancorar e ancorar de novo, manteña premida a tecla , prema dúas veces nunha área baleira da xanela. Na xanela Estilos tamén pode premer dúas veces nunha parte gris da xanela a carón das iconas mentres mantén premida a tecla .

Ancoraxe (Ocultar automaticamente)

No bordo de todas as xanelas que teñen outras ancoradas hai un botón que permite mostrar ou ocultar esa xanela.

Se preme no botón do bordo da xanela para mostrala, permanecerá visíbel ata que a oculte de novo manualmente (co mesmo botón).
Se mostra a xanela premendo no seu bordo, mais non no botón, activará a función Ocultar automaticamente. Esta función permite mostrar temporalmente unha xanela oculta premendo no seu bordo. Cando preme no documento, a xanela ancorada ocúltase novamente.

Base de datos SQL / Servidor SQL

As bases de datos SQL son sistemas de base de datos que ofrecen unha interface SQL. A miúdo son usadas en redes cliente/servidor en que varios clientes acceden a un servidor central (por exemplo, un servidor SQL). Por ese motivo, tamén son chamadas bases de datos de servidor SQL ou, simplemente, servidores SQL.

En LibreOffice pode integrar bases de datos SQL. Poden estar localizadas tanto no disco ríxido local como na rede. O acceso realíase a través de ODBC, de JDBC ou dun controlador nativo driver integrado en LibreOffice.

Base de datos relacional

Unha base de datos relacional é unha colección de datos organizados a modo de conxunto de táboas descritas formalmente desde as cales se pode acceder aos datos ou reunilos de varias maneiras sen ter que reorganizalas.

Un sistema de xestión de bases de datos relacionais (RDBMS) é un programa que permite a creación, actualización e administración dunha base de datos relacional. Os RDBMS utilizan as instrucións SQL (Structured Query Language) introducidas polo usuario ou contidas nun aplicativo e crean, actualizan, ou fornecen acceso á base de datos.

Un bo exemplo de base de datos relacional pode ser unha base de datos con táboas de clientes, compras e facturas. Na táboa das facturas, non hai datos reais de clientes e de compras; no entanto, a táboa contén referencias por medio dunha ligazón relacional, ou unha relación, aos respectivos campos das táboas de clientes e de compras (por exemplo, o campo de ID do cliente da táboa de clientes).

Botón xiratorio

Nos controles de formulario, un botón xiratorio é unha propiedade dun campo numérico, monetario, de data ou de hora. Se a propiedade «Botón xiratorio» estiver activada, o campo mostra un par de símbolos con frechas a apuntaren en direccións opostas, sexa verticalmente, sexa horizontalmente
No IDE de Basic un botón xiratorio é o nome usado para o campo numérico xunto cos dous símbolos de frecha.

Pode escribir un valor numérico no campo que hai a carón do botón xiratorio ou seleccionar o valor cos símbolos de Frecha para arriba ou Frecha para abaixo do botón xiratorio. No teclado pode premer nas teclas Frecha para arriba e Frecha para abaixo para aumentar ou reducir o valor. Pode premer nas teclas Páxina arriba e Páxina abaixo para configurar os valores máximo e mínimo.

Se o campo que hai a carón do botón xiratorio define valores numéricos, tamén pode definir unha unidade de medida, por exemplo, 2 cm ou 5 mm, 12 pt ou 2''.

Chave primaria

As chaves primarias serven como identificadores únicos dos campos das bases de datos. A identificación única dos campos das bases de datos úsase nas bases de datos relacionais para acceder a datos doutras táboas. Cando se fai referencia a unha chave primaria doutra táboa, fálase de chave externa.

En LibreOffice a chave primaria defínese na visualización do deseño dunha táboa escollendo a orde correspondente ao campo seleccionado no menú de contexto da cabeceira dunha liña.

Conformidade de rexistro

Conformidade de rexistro é un termo tipográfico usado en impresión. Fai referencia á impresión congruente das liñas dunha área a ambos os lados das páxinas de libros, xornais e revistas. O recurso Conformidade de rexistro facilita a lectura desas páxinas, evitando que haxa sombras grises que brillen a través das liñas do texto. Tamén se emprega o mesmo termo para se referir ás liñas da mesma altura de columnas de texto adxacentes.

Cando se define un parágrafo, un estilo de parágrafo ou un estilo de páxina con conformidade de rexistro, as liñas de base dos caracteres afectados son aliñadas a unha grade de páxina vertical, independentemente do tamaño do tipo de letra ou da presenza de imaxes. En caso de que o desexe, pode especificar a configuración para esa grade como propiedade Estilo de páxina.

DDE

DDE significa "Dynamic Data Exchange", e é un antecesor da OLE, "Object Linking and Embedding". Co DDE, a referencia de ficheiro liga os obxectos mais non os incorpora.

Pódese crear unha ligazón DDE usando o seguinte procedemento: Seleccione as celas dunha folla de cálculo de Calc, cópieas no portapapeis, vaia a outra folla e seleccione a caixa de diálogo Editar - Pegado especial. Para inserir o contido como ligazón DDE, seleccione a opción Ligazón. Ao activar unha ligazón, a área da cela inserida lese desde o ficheiro orixinal.

Deseño de texto complexo (CTL - Complex Text Layout)

Os idiomas con deseño de texto complexo poden ter algúns ou todos os recursos seguintes:

O idioma escríbese con caracteres ou glifos compostos de varias partes.
A dirección do texto é da dereita á esquerda.

Actualmente, LibreOffice ofrece soporte a hindi, tailandés e árabe como idiomas CTL.

Active a compatibilidade con CTL empregando - Configuración de idioma - Idiomas.

Espazo entre caracteres

O termo entreletrado fai referencia ao aumento ou diminución da cantidade de espazo existente entre pares de letras para a mellora da aparencia xeral do texto.

As táboas de entreletrado conteñen información relativa a cales son os pares de letras que requiren máis espazamento. Normalmente, as táboas forman parte do tipo de letra.

Formatado

O termo formatado utilízase para facer referencia ao deseño visual do texto cando se usa un programa de procesamento de texto ou un programa DTP. Abrangue a definición do formato do papel, dos bordos das páxinas, dos tipos de letra e efectos destes últimos, así como as sangrías e o espazamento. Pode formatar o texto directamente ou cos estilos fornecidos por LibreOffice.

Formatado directo e de estilos

Formatar un documento sen estilos denomínase formato «directo». Isto significa modificar o texto ou outros obxectos, como marcos ou táboas, aplicando os distintos atributos directamente. O formato aplícase só á área seleccionada e hai que facer cada cambio por separado. Os estilos, por outra banda, non se aplican ao texto directamente, senón que se definen na xanela Estilos e aplícanse despois. Unha vantaxe é que ao cambiar un estilo todas as partes do documento ás que se lles asignou ese estilo se modifican ao mesmo tempo.

Pode editar os obxectos individuais dun grupo seleccionando o grupo e logo premendo F3. Prema +A e escolla Formato - Limpar o formato directopara saír do modo de edición do grupo.

Gardar de forma relativa e absoluta

En varias caixas de diálogo (por exemplo, Editar - Texto automático), é posíbel escoller entre gardar os ficheiros de forma relativa ou absoluta.

Se escolle gardar de forma relativa, as referencias a imaxes incorporadas ou a outros obxectos do documento gardaranse de acordo coa súa localización no sistema de ficheiros. Nese caso, non importa onde está rexistrada a estrutura de cartafoles mencionada. Os ficheiros encóntranse con independencia de cal sexa a súa localización, sempre que a referencia permaneza na mesma unidade ou volume. Isto é importante se quere que o documento estea dispoñíbel para outros computadores que poidan ter unha estrutura de cartafol e nome de volume e unidade completamente diferentes. Tamén se recomenda gardar de forma relativa cando se desexa crear unha estrutura de cartafoles nun servidor da internet.

Se prefere gardar de forma absoluta, todas as referencias a outros ficheiros serán tamén definidas como absolutas, con base nas respectivas unidade, volume ou cartafol raíz. A vantaxe é que cando o documento que contén as referencias é movido a outros cartafoles ou cartafoles, as referencias continúan a ser válidas.

IME

IME son as siglas de Input Method Editor. Trátase dun programa que permite ao usuario introducir caracteres complexos de conxuntos de caracteres non-occidentais usando un teclado estándar.

JDBC

Pódese usar a API JDBC (Java Database Connectivity) para conectar cunha base de datos de LibreOffice. Os controladores JDBC escríbense na linguaxe de programación Java e son independentes da plataforma.

Ligazón

A orde Ligazóns encóntrase no menú Editar. Só se pode activar cando hai polo menos unha ligazón no documento actual. Ao inserir un obxecto (unha imaxe, por exemplo), pode copialo directamente no documento ou inserilo como ligazón.

Cando se copia un obxecto directamente no documento, este aumenta polo menos de forma proporcional ao tamaño en bytes do obxecto. Pode gardar o documento e abrilo noutro computador e, o obxecto inserido, continuará a ter a mesma posición dentro do documento.

Ao inserir o obxecto como ligazón, unicamente se insire unha referencia ao nome do ficheiro. O tamaño do ficheiro do documento só aumenta de forma proporcional á referencia do camiño e do ficheiro. Porén, se abre o documento noutro computador, o ficheiro ligado terá que estar exactamente na posición fornecida pola referencia para que o obxecto poida verse no documento.

Utilice Editar - Ligazóns para ver que ficheiros se inseriron como ligazóns. As ligazóns poden eliminarse se fose necesario. Isto quebrará a ligazón e inserirá o obxecto directamente.

Menú de contexto

Para activar o menú de contexto dun obxecto, prema o obxecto co botón do rato para seleccionalo e a seguir, . É posíbel abrir algúns menús de contexto mesmo sen estar o obxecto seleccionado. Os menús de contexto atópanse practicamente en todas partes no LibreOffice.

ODBC

ODBC (Open Database Connectivity) é unha norma de protocolo que lles permite aos aplicativos acceder a sistemas de bases de datos. A linguaxe de consulta utilizada é SQL (Structured Query Language). En LibreOffice, pódese determinar para cada base de datos se usar as ordes SQL para executar consultas. Tamén pode utilizar a axuda interactiva para definir a súa consulta (premendo o rato) e para que LibreOffice a traduza automaticamente a SQL.

OLE

Os obxectos OLE (Object Linking and Embedding) poden estar ligados a un documento de destino ou tamén poden estar incorporados. A incorporación insire unha copia do obxecto e detalles do programa de orixe no documento de destino. Se desexa editar o obxecto, basta activar o programa de orixe premendo dúas veces no obxecto.

Obxecto

Un obxecto é un elemento de pantalla que contén datos. Pode referirse a datos do aplicativo, como texto ou imaxes.

Os obxectos son independentes e non se inflúen uns aos outros. Calquera obxecto que conteña datos pode ter atribuídos determinadas ordes. Por exemplo, un obxecto gráfico posúe ordes para edición de imaxe e unha folla con ordes de cálculo.

Obxecto Bézier

Desenvolvida polo matemático francés Pierre Bézier, a curva de Bézier é unha curva definida matematicamente, usada en aplicativos gráficos bidimensionais. A curva ven definida por catro puntos: a posición inicial, a posición final, e dous puntos medios separados. Os obxectos de Bézier pódense modificar movendo eses puntos co rato.

OpenGL

OpenGL é unha linguaxe gráfica 3D desenvolvida inicialmente por SGI (Silicon Graphics Inc). Dous dialectos desta linguaxe son comunmente usados, a saber, Microsoft OpenGL, desenvolvido para o seu uso en Windows NT, e Cosmo OpenGL, creado por SGI. Este último é unha linguaxe gráfica independente para todas as plataformas e todos os tipos de computadores, utilizábel inclusive en máquinas sen hardware gráfico 3D especial.

PNG

PNG (Portable Network Graphic) é un formato de ficheiro gráfico. Os ficheiros están comprimidos cun factor de compresión seleccionábel e, ao contrario do que ocorre cos ficheiros en formato JPG, os ficheiros PNG comprímense sempre sen perder información.

RTF

RTF (Rich Text Format) é un formato de ficheiro desenvolvido para a transferencia de ficheiros de texto. Unha característica especial de RTF é que o formatado se converte directamente en información de texto lexíbel. Desgrazadamente, en comparación con outros formatos de ficheiro, este crea ficheiros relativamente grandes.

SQL

SQL (Structured Query Language) é unha linguaxe usada en consultas de bases de datos. En LibreOffice, pode formular consultas en SQL ou interactivamente co rato.

Sistema numérico

Un sistema numérico está determinado polo número de caracteres dispoñíbeis para representar números. O sistema decimal, por exemplo, está baseado en dez números (0..9), o sistema binario en dous, 0 e 1, e o sistema hexadecimal en 16 caracteres (0...9 e A...F).

Viúvas e illadas

Viúvas e illadas son termos empregados en tipografía. Viúva é unha liña curta no final dun parágrafo que, cando está impresa, aparece soa na parte superior da páxina seguinte. Illada é a primeira liña dun parágrafo impresa soa na parte inferior da páxina anterior. Nos documentos de texto de LibreOffice, pódense impedir automaticamente esas ocorrencias configurando o estilo de parágrafo desexado. Ao facer iso, pódese determinar a cantidade mínima de liñas que se manterán xuntas nunha páxina.