Variábeis

As seguintes instrucións e funcións serven para declarar ou definir variábeis, converter variábeis dun tipo a outro ou determinar o seu tipo.

Función CCur

Converte unha expresión numérica ou de cadea en expresión monetaria. Para o separador decimal e os símbolos de moeda utilízase a configuración rexional.

Función CBool

Converte unha comparación numérica ou de cadeas nunha expresión booleana, ou converte unha única expresión numérica nunha expresión booleana.

Función CDate

Converte calquera cadea ou expresión numérica nun valor de data.

Función CDec

Converte unha expresión numérica ou de cadea en expresión decimal.

Función CDbl

Converte calquera expresión numérica ou de cadea nun tipo duplo.

Función CInt

Converte unha cadea ou expresión numérica nun enteiro.

Función CLng

Converte unha cadea ou expresión numérica nun enteiro longo.

Instrución Const

Define unha cadea como unha constante.

Función CSng

Converte calquera cadea ou expresión numérica nun tipo de datos Simple.

Función CStr

Converte calquera expresión numérica nunha expresión de cadea.

Función CVar

Converte unha expresión numérica ou de cadea en expresión de variante.

Función CVErr

Converte unha expresión numérica ou de cadea en expresión de variante do tipo método «Erro».

Instrución DefBool

Se non se especifica ningún carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefBool estabelece o tipo predefinido de datos para variábeis de acordo cun intervalo de letras.

Instrución DefCur

Se non se especifica ningún carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefCur estabelece o tipo predefinido de variábel, de acordo cun intervalo de letra.

Instrución DefDate

Se non se especifica un carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefDate estabelece o tipo predefinido de variábel, de acordo cun intervalo de letras.

Instrución DefDbl

Sets the default variable type, according to a letter range, if no type-declaration character or keyword is specified.

Instrución DefErr

Se non se especifica ningún carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefErr estabelece o tipo predefinido de datos para variábeis de acordo cun intervalo de letras.

Instrución DefInt

Sets the default variable type, according to a letter range, if no type-declaration character or keyword is specified.

Instrución DefLng

Sets the default variable type, according to a letter range, if no type-declaration character or keyword is specified.

Instrución DefObj

Sets the default variable type, according to a letter range, if no type-declaration character or keyword is specified.

Instrución DefSng

Se non se especifica un carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefSng estabelece o tipo predefinido de variábel, de acordo cun intervalo de letras.

Instrución DefStr

Se non se especifica un carácter ou palabra chave de declaración de tipo, a instrución DefDate estabelece o tipo predefinido de variábel, de acordo cun intervalo de letras.

Instrución DefVar

Sets the default variable type, according to a letter range, if no type-declaration character or keyword is specified.

Dim Statement

Declara unha variábel ou unha matriz.

Instrución ReDim

Declara unha variábel ou unha matriz.

Type Statement

Define non-UNO data structures (structs).

Función IsArray

Determina se unha variábel é un campo de datos dunha matriz.

Función IsDate

Tests if a numeric or string expression can be converted to a Date variable.

Función IsEmpty

Comproba se unha variábel de tipo variante contén o valor Empty (baleiro). O valor Empty indica que a variábel non se iniciou.

Función IsError

Comproba se unha variábel contén un valor de erro.

IsNull Function

Tests if a Variant contains the special Null value, indicating that the variable does not contain data.

Función IsNumeric

Tests if an expression is a number. If the expression is a number, the function returns True, otherwise the function returns False.

Función IsObject

Comproba se unha variábel de obxecto é un obxecto OLE. A función devolve True se é un obxecto OLE, en caso contrario devolve False.

Función LBound

Devolve o límite inferior dunha matriz.

Función UBound

Devolve o límite superior dunha matriz.

Let Statement

Atribúe un valor a unha variábel.

Función Array

Devolve o tipo variante cun campo de datos.

Función DimArray

Devolve unha matriz de tipo variante.

Función Erase

Elimina o contido dos elementos de matrices de tamaño fixo e libera a memoria usada por matrices de tamaño variábel.

Option Base Statement

Define o límite inferior predefinido para matrices entre 0 e 1.

Option Explicit Statement

Especifica que cada variábel do código do programa debe declararse explicitamente coa instrución Dim.

Instrución Public

Dimensiona unha variábel ou matriz a nivel de módulo (fóra dun método ou función) de forma que sexan válidas en todas as bibliotecas e módulos.

Instrución Global

Dimensiona unha variábel ou unha matriz a nivel global (fóra dun método ou función) de forma que sexan válidas en todas as bibliotecas e módulos para a sesión actual.

Instrución Static

Declara unha variábel ou matriz a nivel de procedemendo dentro dun método ou función, de forma que os seus valores se manteñan despois da súa saída. As convencións da instrución Dim tamén son válidas.

TypeName Function; VarType Function

Devolve unha cadea (TypeName) ou un valor numérico (VarType) que contén información para unha variábel.

Set Statement

Estabelece unha referencia de obxecto nunha variábel ou propiedade.

Función FindObject

Activa o direccionamento de obxectos en tempo de execución como un parámetro de cadea por medio do seu nome.

Función FindPropertyObject

Permite o direccionamento de obxectos en tempo de execución como un parámetro de cadea por medio do seu nome.

Optional (in Function Statement)

Permite definir parámetros como opcionais para a función.

Función IsMissing

Comproba se a función se chama cun parámetro opcional.

Función HasUnoInterfaces

Comproba se un obxecto Uno de Basic soporta determinadas interfaces Uno.

Función EqualUnoObjects

Devolve verdadeiro se os dous obxectos Uno de Basic especificados representan a mesma instancia do obxecto Uno.

Función IsUnoStruct

Devolve verdadeiro se o obxecto é unha estrutura Uno.

Precisamos da súa axuda!