Układ azjatycki

Definiuje domyślne ustawienia typograficzne dla tekstu azjatyckiego.

Dostęp do tych poleceń jest możliwy tylko po włączeniu obsługi języków azjatyckich, wybierając polecenie – Ustawienia językowe – Języki.

Aby wykonać tę operację...

Wybierz polecenie – Ustawienia językowe – Układ azjatycki.


Kerning

Definiuje domyślne ustawienia kerningu między poszczególnymi znakami.

Tylko tekst zachodni

Określa, że kerning jest stosowany tylko do tekstu zachodniego.

Znaki zachodnie i interpunkcja azjatycka

Określa, że kerning jest stosowany do tekstu zachodniego i azjatyckich znaków przestankowych.

Odstępy między znakami

Definiuje domyślne ustawienia odstępów między znakami dla azjatyckiego tekstu, komórek i obiektów rysunkowych.

Bez kompresji

Określa, że nie jest wykonywana kompresja.

Kompresuj tylko interpunkcję

Określa, że kompresja obejmuje tylko znaki przestankowe.

Kondensuj interpunkcję i japońską Kanę

Określa, że kompresja obejmuje znaki przestankowe i japoński skrypt kana.

Znaki wiodące i końcowe

Definiuje domyślne ustawienia kerningu między znakami wiodącym i końcowym. W oknie dialogowym wyświetlanym po wybraniu Format -Typografia azjatycka można określić, czy lista zabronionych znaków dotyczy tych na początku i końcu wiersza akapitu.

Język

Określa język, dla którego mają być zdefiniowane znaki wiodące i końcowe.

Domyślnie

Zaznaczenie opcji Domyślne powoduje wypełnienie następujących dwóch pól tekstowych domyślnymi znakami dla wybranego języka:

Nie na początku wiersza:

Określa, że te znaki nie powinny występować same na początku wiersza. Jeśli wpisany tutaj znak znajdzie się na początku wiersza po przełamaniu wiersza, zostaje on automatycznie przeniesiony na koniec wiersza poprzedniego. Na przykład wykrzyknik na końcu zdania nigdy nie powinien znaleźć się na początku wiersza, jeśli znajduje się na liście Nie na początku wiersza.

Nie na końcu wiersza:

Określa, że te znaki nie powinny występować same na końcu wiersza. Jeśli wpisany tutaj znak znajdzie się na końcu wiersza po przełamaniu wiersza, zostaje on automatycznie przeniesiony na początek wiersza następnego. Na przykład symbol waluty występujący przed kwotą nigdy nie powinien znaleźć się na końcu wiersza, jeśli znajduje się na liście Nie na końcu wiersza.