Adresy i odwołania bezwzględne i względne

Adresowanie względne

Adres komórki w pierwszym wierszu kolumny A to A1. Można zaadresować zakres sąsiadujących komórek, wprowadzając najpierw współrzędne komórki znajdującej się w lewym górnym rogu zakresu, a następnie po dwukropku wprowadzając współrzędne komórki położonej w prawym dolnym rogu. Przykładowo adresem kwadratowego zakresu utworzonego przez pierwsze cztery komórki w lewym górnym rogu jest A1:B2.

Adresowanie obszaru w ten sposób tworzy względne odwołanie do A1:B2. Względność polega w tym wypadku na tym, że odwołanie do tego obszaru będzie automatycznie dostosowane po skopiowaniu formuł.

Adresowanie bezwzględne

Odwołania bezwzględne są przeciwieństwem adresowania względnego. Przed każdą literą i cyfrą symbolu odwołania bezwzględnego umieszczany jest znak "$", na przykład $A$1:$B$2.

Ikona wskazówki

Gdy kursor znajduje się w wierszu wprowadzania, LibreOffice umożliwia konwersję bieżącego odwołania z bezwzględnego na względne i na odwrót za pomocą kombinacji klawiszy F4. W przypadku adresu względnego, takiego jak A1, pierwsze naciśnięcie tej kombinacji klawiszy powoduje przekształcenie zarówno wiersza, jak i kolumny w odwołania bezwzględne ($A$1). Drugie naciśnięcie przekształci tylko wiersz (A$1), a trzecie tylko kolumnę ($A1). Kolejne naciśnięcie tej kombinacji klawiszy powoduje przekształcenie wiersza i kolumny z powrotem w odwołanie względne


Program LibreOffice Calc ukazuje odwołania do formuł. Kliknięcie w komórce formuły SUMA(A1:C5;D15:D24) spowoduje na przykład oznaczenie kolorem dwóch obszarów w arkuszu, do których istnieją odwołania. Składnik formuły "A1:C5" może mieć kolor niebieski, a omawiany zakres komórek może być obramowany takim samym odcieniem niebieskiego. Podobnie następny składnik formuły "D15:D24" może zostać oznaczony kolorem czerwonym.

Kiedy używać odwołań względnych i bezwzględnych

Co wyróżnia odwołanie względne Formuła, którą należy wprowadzić do komórki E1, aby obliczyć w niej sumę komórek z zakresu A1:B2, jest następująca: =SUMA(A1:B2). Jeśli później przed A zostanie wstawiona nowa kolumna, to adres sumowanych elementów zmieni się w B1:C1, a formuła znajdzie się w komórce F1. Wstawienie nowej kolumny spowoduje więc konieczność sprawdzenia i poprawienia wszystkich formuł w bieżącym arkuszu, a być może także w innych arkuszach.

Na szczęście LibreOffice potrafi się tym zająć. Po wstawieniu nowej kolumny A formuła =SUMA(A1:B2) jest automatycznie aktualizowana i zostaje zmieniona na =SUMA(B1:C2). W przypadku wstawienia nowego wiersza 1 numeracja wierszy także zostanie dostosowana. Przy każdym przeniesieniu obszaru, do którego odnosi się odwołanie, program LibreOffice Calc dostosowuje bezwzględne i względne odwołania. Należy jednak zachować ostrożność przy kopiowaniu formuł, ponieważ w tym przypadku tylko względne odwołania zostaną zaktualizowane.

Odwołania bezwzględne są stosowane, gdy obliczenia wiążą się z określoną komórką arkusza. Jeśli współrzędne komórki nie są określone jako bezwzględne, a formuła, która się do niej odwołuje, zostanie skopiowana do komórki znajdującej się poniżej pierwotnej komórki, odwołanie także zostanie przeniesione w dół.

Poza wstawieniem nowych wierszy i kolumn odwołania mogą być także zmienione, gdy istniejąca formuła, która odwołuje się do określonych komórek, zostanie skopiowana w inne miejsce arkusza. Przykładowo formuła =SUMA(A1:A9) znajduje się w wierszu 10. Aby obliczyć sumę dla kolumny przylegającej z prawej strony, skopiuj tę formułę do komórki znajdującej się po prawej stronie. W kolumnie B kopia formuły zostanie automatycznie zaktualizowana do postaci =SUMA(B1:B9).