Statistische functies - deel vijf

DEV.KWAD

Geeft als resultaat de som van de kwadraten van de afwijkingen op basis van een steekproefgemiddelde.

Syntaxis

DEV.KWAD(Getal1; Getal2; ...; Getal30))

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken.

Voorbeeld

=DEV.KWAD(A1:A50)

KANS

Geeft de waarschijnlijkheid dat waarden in een bereik liggen tussen twee grenzen. Als er geen Einde-waarde is, berekent deze functie de waarschijnlijkheid gebaseerd op het principe dat de gegevenswaarden gelijk zijn aan de waarde van Start.

Syntaxis

KANS(Gegevens; Kans; Start; Eind)

Gegevens is de matrix of bereik van gegevens in de steekproef.

Kansen is de matrix of het bereik van de bijbehorende kansen.

Begin is het begin van het waardeinterval waarvan kansen worden berekend.

Einde (optioneel) is het einde van het waardeinterval waarvan kansen worden berekend. Als deze parameter ontbreekt wordt de kans voor de Begin-waarde berekend.

Voorbeeld

=KANS(A1:A50;B1:B50;50;60) geeft de waarschijnlijkheid terug waarmee een waarde in het bereik A1:A50 ook tussen de grenzen 50 en 60 ligt. Elke waarde in het bereik A1:A50 heeft een waarschijnlijkheid in het bereik B1:B50.

NORMALISEREN

Converteert een willekeurige variabele naar een genormaliseerde waarde.

Syntaxis

NORMALISEREN(Getal; Gemiddelde; StAfw)

Getal is de waarde die moet worden genormaliseerd.

Gemiddelde is het rekenkundig gemiddelde van de verdeling.

StAfw is de standaardafwijking voor de verdeling.

Voorbeeld

=NORMALISEREN(11;10;1) geeft 1 terug. De waarde 11 in een normale verdeling met een gemiddelde van 10 en een standaard afwijking van 1 is zoveel boven het gemiddelde van 10 als de waarde 1 boven het gemiddelde van de standaard normale verdeling is.

PERMUTATIES

Geeft als resultaat het aantal permutaties voor een gegeven aantal objecten.

Syntaxis

PERMUTATIES(Aantal1; Aantal2)

Aantal1 is het totale aantal objecten.

Aantal2 is het aantal objecten in elk permutatie.

Voorbeeld

=PERMUTATIES(6;3) geeft 120 terug. Er zijn 120 verschillende mogelijkheden om een reeks van 3 speelkaarten uit 6 speelkaarten te pakken.

PERMUTATIES.A

Geeft als resultaat het aantal permutaties voor een gegeven aantal objecten (herhaling toegestaan).

Syntaxis

PERMUTATIES.A(Aantal1; Aantal2)

Aantal1 is het totale aantal objecten.

Aantal2 is het aantal objecten in elk permutatie.

Voorbeeld

Hoe vaak kunnen 2 objecten worden geselecteerd uit een totaal van 11 objecten?

=PERMUTATIES.A(11;2) geeft 121 terug.

=PERMUTATIES.A(6;3) geeft 216 terug. Er zijn 216 verschillende mogelijkheden om een reeks van 3 speelkaarten samen te stellen uit 6 speelkaarten als elke kaart wordt teruggelegd voordat de volgende wordt gepakt.

RANG

Geeft als resultaat de rang van een getal in een steekproef.

Syntaxis

RANG(Waarde; Gegevens; Volgorde)

Waarde is de waarde waarvan rang moet worden bepaald.

Gegevens is de matrix of bereik van gegevens in de steekproef.

Type (optioneel) is de volgorde van de reeks.

Type = 0 betekent aflopend van het laatste item in de matrix naar het eerste (dit is de standaardwaarde),

Type = 1 betekent oplopend van het eerste item in het bereik naar het laatste.

Voorbeeld

=RANG(A10;A1:A50) geeft de rang terug van de waarde in A10 in waardenbereik A1:A50. Als Waarde niet bestaat in het bereik wordt een foutbericht weergegeven.

RANG.GELIJK

Geeft de statistische rangvolgorde van een bepaalde waarde, binnen een meegeleverde matrix met waarden. Als er dubbele waarden in de lijst zitten, krijgen deze dezelfde rangvolgorde.

Syntaxis

RANG(Waarde; Gegevens; Volgorde)

Waarde is de waarde waarvan rang moet worden bepaald.

Gegevens is de matrix of bereik van gegevens in de steekproef.

Type (optioneel) is de volgorde van de reeks.

Type = 0 betekent aflopend van het eerste item in het bereik naar het laatste (dit is de standaard),

Type = 1 betekent oplopend van het eerste item in het bereik naar het laatste.

Voorbeeld

=RANG(A10;A1:A50) geeft de rang terug van de waarde in A10 in waardenbereik A1:A50. Als Waarde niet in het bereik bestaat wordt een foutbericht weergegeven.

RANG.GEMIDDELDE

Geeft de statistische rangvolgorde van een bepaalde waarde, binnen een meegeleverde matrix met waarden. Als er dubbele waarden in de lijst zitten, wordt de gemiddelde rangvolgorde gegeven.

Syntaxis

RANG.GEMIDDELDE(Waarde; Gegevens; Volgorde)

Waarde is de waarde waarvan rang moet worden bepaald.

Gegevens is de matrix of bereik van gegevens in de steekproef.

Type (optioneel) is de volgorde van de reeks.

Type = 0 betekent aflopend van het laatste item in de matrix naar het eerste (dit is de standaardwaarde),

Type = 1 betekent oplopend van het eerste item in het bereik naar het laatste.

Voorbeeld

=RANG.GEMIDDELDE(A10;A1:A50) geeft de rang terug van de waarde in A10 in waardenbereik A1:A50. Als Waarde niet bestaat in het bereik wordt een foutbericht weergegeven.

SCHEEFHEID

Geeft als resultaat de mate van scheefheid van een verdeling.

Syntaxis

SCHEEFHEID(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken.

Voorbeeld

=SCHEEFHEID(A1:A50) berekent de mate van scheefheid voor de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STAND.FOUT.YX

Geeft als resultaat de standaardfout van de voorspelde y-waarde voor iedere x in de regressie.

Syntaxis

STAND.FOUT.YX(GegevensY; GegevensX)

GegevensY is de array of matrix van Y-gegevens.

GegevensX is de array of matrix van X-gegevens.

Voorbeeld

=STAND.FOUT.YX(A1:A50;B1:B50)

STAND.NORM.INV

Geeft als resultaat de inverse van de standaard normale cumulatieve verdeling.

Syntaxis

STAND.NORM.INV(Getal)

Getal is de kans waarvoor de inverse standaard normale verdeling wordt berekend.

Voorbeeld

=STAND.NORM.INV(0,908789) geeft 1,3333 terug.

STAND.NORM.VERD

Geeft als resultaat de functie voor de standaard normale cumulatieve verdeling. De verdeling heeft een gemiddelde van nul en een standaarddeviatie van één.

Syntaxis

NORM.S.VERD(Getal;Cumulatief)

Getal is de waarde waarvoor de standaard normale cumulatieve verdeling wordt berekend.

Cumulatief 0 of Onwaar berekent de kansdichtheidsfunctie. Elke andere waarde of WAAR berekent de cumulatieve verdelingsfunctie.

Voorbeelden

=NORM.S.VERD(1;0) geeft 0.2419707245.

=STAND.NORM.VERD(1;1) geeft 0,8413447461 terug. Het gebied onder de lijn van de standaard normale verdeling, links van de X-waarde 1, is 84% van het totale gebied.

STANDNORMINV

Geeft als resultaat de inverse van de standaard normale cumulatieve verdeling.

Syntaxis

STANDNORMINV(Getal)

Getal is de kans waarvoor de inverse standaard normale verdeling wordt berekend.

Voorbeeld

=STANDNORMINV(0,908789) geeft 1,3333 terug.

STANDNORMVERD

Geeft als resultaat de functie voor de standaard normale cumulatieve verdeling. De verdeling heeft een gemiddelde van 0 en een standaarddeviatie van 1.

Het is GAUSS(x)=NORMSDIST(x)-0.5

Syntaxis

STANDNORMVERD(Getal)

Getal is de waarde waarvoor de standaard normale cumulatieve verdeling wordt berekend.

Voorbeeld

=STANDNORMVERD(1) geeft 0,84 terug. Het gebied onder de lijn van de standaard normale verdeling, links van de X-waarde 1, is 84% van het totale gebied.

STDEV

Maakt een schatting van de standaarddeviatie op basis van een steekproef.

Syntaxis

STDEV(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een steekproef vertegenwoordigen die is gebaseerd op een gehele populatie.

Voorbeeld

=STDEVA(A1:A50) geeft de standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STDEV.S

Berekent de standaarddeviatie op basis van een steekproef van de gehele populatie.

Syntaxis

STDEV.S(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een steekproef vertegenwoordigen die is gebaseerd op een gehele populatie.

Voorbeeld

=STDEVS(A1:A50) geeft een standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STDEVA

Berekent de standaarddeviatie van een schatting op basis van een steekproef.

Syntaxis

STDEVA(Waarde1; Waarde2; ...; Waarde30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen. Tekst heeft de waarde 0.

Voorbeeld

=STDEVA(A1:A50) geeft de standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STDEVP

Berekent de standaarddeviatie op basis van de gehele populatie.

Syntaxis

STDEVP(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen.

Voorbeeld

=STDEVP(A1:A50) geeft een standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STDEVP

Berekent de standaarddeviatie op basis van de gehele populatie.

Syntaxis

STDEV.P(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen.

Voorbeeld

=STDEV.P(A1:A50) geeft een standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STDEVPA

Berekent de standaarddeviatie op basis van de gehele populatie. De waarde van tekst is 0.

Syntaxis

STDEVPA(Waarde1; Waarde2; ...; Waarde30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen. Tekst heeft de waarde 0.

Voorbeeld

=STDEVPA(A1:A50) geeft de standaardafwijking van de gegevens waarnaar wordt verwezen.

STIJGING

Geeft als resultaat de helling van de lineaire regressielijn. De helling wordt aangepast aan de set gegevenspunten in de y- en x-waarden.

Syntaxis

STIJGING(GegevensY; GegevensX)

GegevensY is de array of matrix van Y-gegevens.

GegevensX is de array of matrix van X-gegevens.

Voorbeeld

=STIJGING(A1:A50;B1:B50)

T.DIST.RT

Berekent de juiste rechtszijdige Student's t-verdeling, dat een doorlopende kansverdeling is, die vaak wordt gebruikt voor het testen van hypothesen op kleine gegevenssets van een steekproef.

Syntaxis

CHI.KWADRAAT(Getal; Vrijheidsgraden)

Getal is de waarde waarvoor de t-verdeling wordt berekend.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Voorbeeld

=T.DIST.RT(1; 10) geeft 0.1704465662.

T.INV

Geeft als resultaat de inverse van de t-verdeling.

Syntaxis

T.INV(Getal; Vrijheidsgraden)

Getal is de kans die verbonden is met de tweezijdige t-verdeling.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Voorbeeld

=T.INV(0,1;6) geeft -1,4397557473 terug

T.INV.2Z

Berekent de inverse van de tweezijdige Student's t-verdeling, dat een doorlopende kansverdeling is, die vaak wordt gebruikt voor het testen van hypothesen over kleine gegevenssets van een steekproef.

Syntaxis

T.INV.2Z(Getal; Vrijheidsgraden)

Getal is de kans die verbonden is met de tweezijdige t-verdeling.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Voorbeeld

=T.INV.2Z(0.25; 10) geeft 1,221255395.

T.TOETS

Geeft als resultaat de kans die verbonden is met een Student's t-Toets.

Syntaxis

T.TOETS(Gegevens1; Gegevens2; Modus; Type)

Gegevens1 is de afhankelijke matrix of bereik van gegevens voor het eerste record.

Gegevens2 is de afhankelijke matrix of bereik van gegevens voor het tweede record.

Modus = 1 berekent de eenzijdige toets, Modus = 2 tweezijdige verdeling.

Type is het soort t-toets dat moet worden uitgevoerd. Type 1 betekent paarsgewijze. Type 2 betekent twee steekproeven, gelijke variantie (homoscedastisch). Type 3 betekent twee steekproeven, ongelijke variantie (heteroscedastisch).

Voorbeeld

=T.TOETS(A1:A50;B1:B50;2;2)

T.VERD

Geeft als resultaat de t-verdeling.

Syntaxis

T.VERD(Getal; Vrijheidsgraden; Cumulatief)

Getal is de waarde waarvoor de t-verdeling wordt berekend.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Cumulatief = 0 of ONWAAR geeft de kansdichtheidsfunctie terug, 1 of WAAR geeft de cumulatieve verdelingsfunctie terug.

Voorbeeld

=T.VERD(1; 10; WAAR) geeft 0.8295534338

T.VERD.2Z

Berekent de tweezijdige Student's t-verdeling, dat een doorlopende kansverdeling is, die vaak wordt gebruikt voor het testen van hypothesen op kleine gegevenssets van een steekproef.

Syntaxis

T.VERD.2Z(Getal; VrijheidsGraden)

Getal is de waarde waarvoor de t-verdeling wordt berekend.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Voorbeeld

=T.DIST.RT(1; 10) geeft 0.1704465662.

TINV

Geeft als resultaat de inverse van de t-verdeling.

Syntaxis

TINV(Getal; Vrijheidsgraden)

Getal is de kans die verbonden is met de tweezijdige t-verdeling.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Voorbeeld

=TINV(0,1;6) geeft 1,94 terug

TTOETS

Geeft als resultaat de kans die verbonden is met een Student's t-Toets.

Syntaxis

TTOETS(Gegevens1; Gegevens2; Modus; Type)

Gegevens1 is de afhankelijke matrix of bereik van gegevens voor het eerste record.

Gegevens2 is de afhankelijke matrix of bereik van gegevens voor het tweede record.

Modus = 1 berekent de eenzijdige toets, Modus = 2 tweezijdige verdeling.

Type is het soort t-toets dat moet worden uitgevoerd. Type 1 betekent paarsgewijze. Type 2 betekent twee steekproeven, gelijke variantie (homoscedastisch). Type 3 betekent twee steekproeven, ongelijke variantie (heteroscedastisch).

Voorbeeld

=TTOETS(A1:A50;B1:B50;2;2)

TVERDELING

Geeft als resultaat de t-verdeling.

Syntaxis

TVERDELING(Getal; Vrijheidsgraden; Modus)

Getal is de waarde waarvoor de t-verdeling wordt berekend.

VrijheidsGraden is het aantal vrijheidsgraden voor de t-verdeling.

Modus = 1 geeft als resultaat de eenzijdige toets, Modus = 2 geeft als resultaat de tweezijdige toets.

Voorbeeld

=TVERDELING(12;5;1)

VAR

Maakt een schatting van de variantie op basis van een steekproef.

Syntaxis

VAR(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een steekproef vertegenwoordigen die is gebaseerd op een gehele populatie.

Voorbeeld

=VAR(A1:A50)

VAR.P

Berekent een variantie op basis van de gehele populatie.

Syntaxis

VAR.P(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen.

Voorbeeld

=VAR.P(A1:A50)

VAR.S

Maakt een schatting van de variantie op basis van een steekproef.

Syntaxis

VAR.S(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een steekproef vertegenwoordigen die is gebaseerd op een gehele populatie.

Voorbeeld

=VAR.S(A1:A50)

VARA

Maakt een schatting van de variantie op basis van een steekproef. De waarde van tekst is 0.

Syntaxis

VARA(Waarde1; Waarde2; ...; Waarde30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen. Tekst heeft de waarde 0.

Voorbeeld

=VARA(A1:A50)

VARP

Berekent een variantie op basis van de gehele populatie.

Syntaxis

VARP(Getal1; Getal2; ...; Getal30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn numerieke waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen.

Voorbeeld

=VARP(A1:A50)

VARPA

Berekent de variantie op basis van de gehele populatie. De waarde van tekst is 0.

Syntaxis

VARPA(Waarde1; Waarde2; ...; Waarde30)

Getal1, Getal2, ..., Getal30 zijn waarden of bereiken die een gehele populatie vertegenwoordigen. Tekst heeft de waarde 0.

Voorbeeld

=VARPA(A1:A50)

VOORSPELLEN

Geeft als resultaat de inverse van de normale cumulatieve verdeling.

Syntaxis

VOORSPELLEN(Waarde; GegevensY; GegevensX)

Waarde is de x-waarde waarvoor de y-waarde op de lineaire regressie moet worden opgezocht.

GegevensY is de matrix of bereik van bekende y's.

GegevensY is de matrix of bereik van bekende x-en.

Voorbeeld

=VOORSPELLEN(50;A1:A50;B1;B50) geeft de Y-waarde die wordt verwacht voor de X-waarde van 50 als de X- en Y-waarden in beide verwijzingen gekoppeld zijn door een lineaire trend.

VOORSPELLEN.LINEAIR

Extrapoleert toekomstige waarden gebaseeerd op bestaande x- en y-waarden.

Syntaxis

VOORSPELLEN.LINEAR(waarde; gegevens_Y; gegevens_X)

Waarde is de x-waarde waarvoor de y-waarde op de lineaire regressie moet worden opgezocht.

GegevensY is de matrix of bereik van bekende y's.

GegevensY is de matrix of bereik van bekende x-en.

Voorbeeld

=VOORSPELLEN(50;A1:A50;B1;B50) geeft de y-waarde die wordt verwacht voor de x-waarde van 50 als de x- en y-waarden in beide verwijzingen gekoppeld zijn door een lineaire trend.

WEIBULL

Geeft als resultaat de waarden van de Weibull-verdeling.

De Weibull-verdeling is een doorlopende kansverdeling, met de parameters Alfa > 0 (vorm) en Bèta > 0 (schaal).

Als C 0 is berekent WEIBULL de kansdichtheidsfunctie.

Als C 1 is berekent WEIBULL de cumulatieve verdelingsfunctie.

Syntaxis

WEIBULL(Getal; Alfa; Bèta; C)

Getal is de waarde waarop de Weibull-verdeling berekend wordt.

Alfais de Alfa-parameter van de Weibull-verdeling.

Bèta is de Bèta-parameter van de Weibull-verdeling.

C geeft het soort functie aan.

Voorbeeld

=WEIBULL(2;1;1;1) geeft 0,86 terug.

Bekijk ook de Wiki-pagina.

WEIBULL.VERD

Geeft als resultaat de waarden van de Weibull-verdeling.

De Weibull-verdeling is een doorlopende kansverdeling, met de parameters Alfa > 0 (vorm) en Bèta > 0 (schaal).

Als C 0 is, berekent WEIBULL.VERD de kansdichtheidsfunctie.

Als C 1 is, berekent WEIBULL.VERD de cumulatieve verdelingsfunctie.

Syntaxis

WEIBULL.VERD(Getal; Alfa; Bèta; C)

Getal is de waarde waarop de Weibull-verdeling berekend wordt.

Alfais de Alfa-parameter van de Weibull-verdeling.

Bèta is de Bèta-parameter van de Weibull-verdeling.

C geeft het soort functie aan.

Voorbeeld

=WEIBULL.VERD(2;1;1;1) geeft 0,86 terug.

Bekijk ook de Wiki-pagina.