ទិន្នន័យ​

ទំព័រ​ផ្ទាំង​​ ទិន្នន័យ​​ កំណត់​លក្ខណសម្បត្តិ​​សំណុំ​​បែប​បទ​ ដែល​សំដៅ​ទៅ​លើ​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ដែល​ត្រូវ​បាន​តភ្ជាប់​ទៅ​សំណុំ​បែប​បទ​ ។​

កំណត់​ប្រភព​ទិន្នន័យ​ដែល​សំណុំ​បែប​បទ​មាន​មូលដ្ឋាន​លើ​ ឬ​បញ្ជាក់​ថាតើ​ទិន្នន័យ​អាច​ត្រូវ​បាន​កែសម្រួល​ដោយ​អ្នក​ប្រើ​ ។ ក្រៅ​ពី​​មុខងារ​​តម្រង​ និង តម្រៀប​ អ្នក​ក៏​ស្វែង​រក​ផង​ដែរ​នូវ​លក្ខណសម្បត្តិ​ចាំបាច់​ដើម្បី​បង្កើត​ សំណុំ​បែប​បទ​រង​មួយ​ ។

​​ដើម្បី​ប្រើ​​បញ្ជា​នេះ...

បើក​ម៉ឺនុយ​បរិបទ​នៃ​ធាតុ​សំណុំ​បែបបទ​ដែល​បាន​ជ្រើស - ជ្រើស សំណុំ​បែបបទ - ផ្ទាំង ទិន្នន័យ

បើក​របារ​ឧបករណ៍​វត្ថុ​បញ្ជា​សំណុំ​បែបបទ ឬ​​របារ​ឧបករណ៍​រចនា​សំណុំ​បែបបទ ចុច​រូបតំណាង​ ​សំណុំ​បែបបទ - ផ្ទាំង​ ទិន្នន័យ


ខួប

កំណត់​វិធី​ដែលការរុករក​គួរ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ដោយ​ប្រើ​គ្រាប់ចុច​ថេប​ (Tab) ។​ ដោយ​ប្រើ​គ្រាប់​ចុច​ថេប (Tab) អ្នក​អាច​ផ្លាស់​ទី​ទៅ​មុខ​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​ ។ ប្រសិន​អ្នក​ចុច​ប្តូរ​ (Shift) ដំណាលគ្នា​ ការ​រុករក​នឹង​អនុវត្ត​ក្នុង​ទិស​ដៅ​ផ្ទុយ​ ។ ប្រសិន​អ្នក​ឈាន​ដល់​វាល​ចុង​ក្រោយ​ (ឬ​វាល​​ដំបូង​​) និង​ ចុច​គ្រាប់ចុច​ថេប​ (Tab) ម្តង​ទៀត​ វាអាច​មាន​ប្រសិទ្ធិភាព​ខុស​គ្នា​ ។ កំណត់​វត្ថុ​បញ្ជាគ្រាប់​ចុច​ជាមួយ​នឹង​ជម្រើស​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖

ជម្រើស

អត្ថន័យ

លំនាំដើម

ការ​កំណត់​នេះ​កំណត់​ខួប​ដោយ​ស្វ័យ​ប្រវត្តិ​ដែល​អនុវត្ត​តំណ​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ដែល​មាន​ស្រាប់​មួយ​ ៖ ប្រសិន​សំណុំ​បែប​បទ​មាន​តំណ​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ​ជា​​លំនាំ​ដើម​ គ្រាប់​ចុច​ថេប​ (Tab) នឹង​ចាប់​ផ្តើម​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទៅ​កំណត់​ត្រា​មុន ឬ​បន្ទាប់​ ពេល​​ចាក​ចេញ​ពី​វាល​​ចុង​ក្រោយ​ (​មើល​កំណត់​ត្រា​ទាំងអស់) ។ ប្រសិន​គ្មាន​តំណ​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​សំណុំ​បែប​បទ​បន្ទាប់​/​មុន​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ (មើល​ទំព័រ​បច្ចុប្បន្ន​) ។

កំណត់​ត្រា​ទាំង​អស់​

ជម្រើស​​នេះ​អនុវត្ត​ទៅ​សំណុំ​បែប​បទ​មូលដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ និង​ ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​រុករក​​គ្រប់​កំណត់ត្រា​ទាំងអស់​ ។ ប្រសិន​អ្នក​ប្រើ​គ្រាប់ចុច​ថេប​ (Tab) ដើម្បី​ចេញ​ពីវាល​​ចុង​ក្រោយ​របស់​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ កំណត់​ត្រា​បច្ចុប្បន្ន​ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ។

កំណត់​ត្រា​សកម្ម​

ជម្រើស​នេះ​អនុវត្ត​ទៅ​សំណុំ​បែប​បទ​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ និង​ ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​រុករក​ក្នុង​កំណត់​ត្រា​បច្ចុប្បន្ន​ ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ប្រើ​គ្រាប់​ចុច​ថេប (Tab) ដើម្បីចេញ​ពី​វាល​​ចុង​ក្រោយ​របស់​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ កំណត់​ត្រា​បច្ចុប្បន្ន​ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ។

ទំព័រ​បច្ចុប្បន្ន​

ពេល​​ចាក​ចេញ​ពី​វាល​ចុង​ក្រោយ​របស់​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ ទស្សន៍​ទ្រនិច​រំលង​ទៅ​វាល​​ដំបូង​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​បន្ទាប់​ ។ ស្តង់ដារ​នេះ​សម្រាប់​សំណុំ​បែប​បទ​ HTML ដូច្នេះ​​ជម្រើស​នេះ​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជា​ពិសេស​សម្រាប់​សំណុំ​បែប​បទ​ HTML ។


តភ្ជាប់​វាល​​​កូន​ចៅ

ប្រសិន​បើ​អ្នក​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ បញ្ចូល​អថេរ​ដែល​តម្លៃ​អាច​ប្រតិបត្តិ​បាន​ពី​វាល​សំណុំ​បែប​បទ​មេ​អាច​ត្រូវ​បាន​រក្សា​ទុក​ ។​ ប្រសិន​បើ​សំណុំ​បែប​បទ​រង​មួយ​មាន​មូល​ដ្ឋានលើ​សំណួរ​មួយ​ បញ្ចូល​អថេរ​ដែល​អ្នក​បាន​កំណត់​ក្នុង​សំណួរ​ ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ដោយ​ប្រើ​សេចក្តី​ថ្លែង​ការណ៍​របស់​ SQL បាន​បញ្ចូល​ក្នុងវាល​​ ប្រភព​ទិន្នន័យ​​ បញ្ចូល​អថេរ​ដែល​អ្នក​បាន​ប្រើ​ក្នុង​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​ ។ អ្នក​អាច​ជ្រើស​ឈ្មោះ​អថេរ​ណាមួយ​ ។​ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​បញ្ចូល​តម្លៃ​ច្រើន​ ចុច​ប្តូរ(Shift) + បញ្ចូល(Enter)​ ។

​ឧទាហរណ៍​ ប្រសិន​អ្នក​បាន​បញ្ជាក់​វាល​​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ​លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​ ជា​វាល​មេ​មួយ​ក្រោម​ តភ្ជាប់​វាល​​មេ​​បន្ទាប់​មក​អ្នក​អាច​កំណត់​ក្រោម​​ តភ្ជាប់​វាល​​កូន​ចៅ​​ ឈ្មោះ​របស់​អថេរ​ដែល​តម្លៃ​របស់វាល​​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​​ លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​ ត្រូវ​បាន​រក្សា​ទុក​ ។ ឥឡូវ​ប្រសិន​អ្នក​បញ្ជាក់​​សេចក្តីថ្លែង​ការណ៍​ SQL មួយ​ក្នុង​ប្រអប់​ ប្រភព​ទិន្នន័យ​​ ដោយ​ប្រើ​អថេរនេះ​ តម្លៃ​ដែល​ទាក់ទង​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ ។

តម្រង

បញ្ចូល​លក្ខខណ្ឌ​ដែល​ត្រូវ​ការ​សម្រាប់​ត្រង​ទិន្នន័យ​ក្នុង​សំណុំ​បែបបទ​ ។ ការ​បញ្ជាក់​​តម្រង​អនុវត្ត​តាម​ក្បួន​ SQL ដោយ​មិនប្រើ​ប្រយោគ​​ WHERE ។ ជា​ឧទាហរណ៍​ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​បង្ហាញ​កំណត់​ត្រា​ទាំង​អស់​​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ខាង​មុខ​​​​ស្មើ​​ "Mike" វាយ​ក្នុង​វាល​​ទិន្នន័យ​ ៖ ឈ្មោះ​ខាង​មុខ​​ = 'Mike' ។ អ្នក​ក៏​អាច​ផ្សំ​លក្ខខណ្ឌ​ ៖ ​ឈ្មោះ​ខាង​មុខ = Mike ឬ​ឈ្មោះ​ខាង​មុខ = Peter ។ កំណត់​ត្រា​ទាំង​អស់​ផ្គូផ្គង​លក្ខខណ្ឌ​ទាំង​ពីរ​នឹង​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ ។​

មុខងារ​តម្រង​អាច​ប្រើបាន​នៅ​ក្នុង​របៀប​អ្នក​ប្រើ តាមរយៈរូបតំណាង​តម្រង​ស្វ័យប្រវត្តិ និង តម្រង​លំនាំដើម នៅ​លើរបារការ​រុករក​សំណុំបែបបទ  ។

តម្រៀប

បញ្ជាក់​លក្ខខណ្ឌ​ដើម្បី​តម្រៀប​ទិន្នន័យ​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​ ។ សេចក្តីបញ្ជាក់​​របស់​លក្ខខណ្ឌ​តម្រៀប​​អនុវត្ត​ក្បួន​របស់​ SQL ដោយ​មិន​ប្រើ​ឃ្លា​​ ORDER BY ។​ ជា​ឧទាហរណ៍​ ប្រសិន​អ្នក​ចង់​ឲ្យ​កំណត់​ត្រា​ទាំងអស់​របស់មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​​ត្រូវ​បាន​តម្រៀប​ក្នុង​ក្រឡាទទឹង​មួយ​តាម​លំដាប់​កើន​ និង​ វាល​ដទៃ​ទៀត​តាម​លំដាប់​ចុះ​ បញ្ចូល នាម​ខ្លួន​ ASC ឈ្មោះ​ DESC (សន្មត់ថា​ នាម​ខ្លួន និង ឈ្មោះ គឺ​ជា​ឈ្មោះ​របស់វាល​​ទិន្នន័យ​ ) ។

រូបតំណាង​សមរម្យ​មួយ​នៅ​លើរបារ ការ​រុករក​សំណុំបែបបទ អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​នៅ​ក្នុង​របៀប​អ្នក​ប្រើ​ដើម្បី​តម្រៀប ៖ តម្រៀប​តាមលំដាប់​ឡើង, តម្រៀប​តាម​លំដាប់ចុះ តម្រៀប.

ធ្វើ​វិភាគ​ពាក្យ​បញ្ជា SQL

បញ្ជាក់​ថាតើ​ឲ្យ​វិភាគ សេចក្ដី​រាយការណ៍ SQL ដោយ LibreOffice ឬ​អត់ ។ ប្រសិន​បើ​កំណត់​ទៅ បាទ/ចាស នោះ​អ្នក​អាច​ចុច​ប៊ូតុង ... ដែល​នៅជាប់​នឹង​ប្រអប់​បញ្ជី មាតិកា ។ វា​នឹង​បើក​បង្អួច ដែល​អ្នក​អាច​បង្កើត​សំណួរ​មូលដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ជា​ក្រាហ្វិក ។ នៅពេល​អ្នក​បិទ​បង្អួច នោះ​សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍ SQL សម្រាប់​សំណួរ​ដែលបាន​បង្កើត នឹងត្រូវបាន​បញ្ចូល​នៅក្នុង​ប្រអប់​បញ្ជី មាតិកា ។

បន្ថែម​តែ​ទិន្នន័យ​

កំណត់ប្រសិន​បើ​សំណុំ​បែប​បទ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បន្ថែម​តែ​ទិន្នន័យ​ថ្មី​ (បាទ) ឬ​​ ប្រសិន​បើ​វា​​អនុញ្ញាត​​បន្ថែម​លក្ខណសម្បត្តិ​ផ្សេងៗទៀត​ផង​ដែរ​ (ទេ) ។

រូប​តំណាង​ចំណាំ

ប្រសិន​បើ បន្ថែម​តែ​ទិន្នន័យ​​ ត្រូវ​បាន​កំណត់​ទៅ​ជា​ "បាទ" មិន​អាច​​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ឬ​លុប​បាន​ទេ ។


ប្រភព​ទិន្នន័យ

កំណត់​ប្រភព​ទិន្នន័យ​ទៅ​​សំណុំ​បែបបទ​មួយ​ណា​​ដែល​គួរ​យោង ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចុច​ប៊ូតុង ... អ្នក​ហៅ​ប្រអប់ បើក ដែល​អ្នក​អាច​ជ្រើស​ប្រភពទិន្នន័យ​មួយ ។

ប្រភេទ​មាតិកា

កំណត់​ថា​តើ​ប្រភព​ទិន្នន័យ​​គឺ​មាន​ក្នុង​តារាង​ ឬ​សំណួរ​របស់​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ដែល​មាន​ស្រាប់​ ឬ​ ប្រសិន​បើ​សំណុំ​ដែល​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​​មាន​មូល​ដ្ឋានលើ​សេចក្តីថ្លែង​ការណ៍​របស់​ SQL ។

ប្រសិន​បើ​អ្នកជ្រើស​ "តារាង​" ឬ​"សំណួរ" សំណុំ​បែបបទ​នឹង​សំអាង​លើ​តារាង​ ឬ​សំណួរ​ដែល​អ្នក​បញ្ជាក់លម្អិត​ក្រោម មាតិកា ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​បង្កើត​សំណួរ​ថ្មី​មួយ​ ឬ​សំណុំ​បែបបទ​រង បន្ទាប់​មក​អ្នក​ត្រូវ​តែ​ជ្រើស​ជម្រើស "SQL" ។ បន្ទាប់​អ្នក​អាច​បញ្ចូល​សេចក្តី​ថ្លែង​ការណ៍​សម្រាប់សំណួរ​ SQL ឬ​សំណុំ​បែបបទ​រង​ដោយ​ផ្ទាល់​ក្នុង​ប្រអប់ មាតិកា​បញ្ជី នៅលើទំព័រ​ផ្ទាំង​ទិន្នន័យ​​លក្ខណសម្បត្តិ​វត្ថុ​បញ្ជា​ ។

ភ្ជាប់​​​វាល​​មេ

ប្រសិន​បើ​អ្នក​បង្កើត​ សំណុំ​បែបបទ​រង បញ្ចូល​វាល​ទិន្នន័យ​របស់សំណុំ​បែបបទ​មេ​ទទួលខុសត្រូវ​ការ​ធ្វើ​សមកាលកម្ម​រវាង​សំណុំ​បែបបទ​មេ​ និង សំណុំ​បែបបទ​រង ។ ដើម្បី​បញ្ចូល​តម្លៃ​ច្រើន​ ចុច​ប្តូរ (Shift) + បញ្ចូល​ (Enter) បន្ទាប់ពី​បន្ទាត់បញ្ចូល​នីមួយៗ ។

សំណុំ​បែប​បទ​រង​​មាន​មូលដ្ឋាន​លើ​​​សំណួរ​ SQL ពិសេស​ជាង​នេះ​ទៀត​ ​នៅ​លើ​ ​សំណួរ​ប៉ារ៉ាម៉ែត្រ​។ ប្រសិន​បើ​ឈ្មោះ​វាល​​មួយ​ត្រូវ​បាន​បញ្ចូល​ក្នុង​ប្រអប់​ តភ្ជាប់វាល​​មេ​​ ទិន្នន័យ​ដែល​មាន​ក្នុង​វាល​នោះ​នៅ​ក្នុងសំណុំ​បែប​បទ​មេ​ត្រូវ​បាន​អាន​អថេរ​​ដែល​មាន​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​តែ​បញ្ចូល​ក្នុង​ តភ្ជាប់​វាល​​កូនចៅ​ ។ ក្នុង​សេចក្តីថ្លែងការណ៍​ SQL ដ៏សមរម្យ​មួយ​​ អថេរ​មួយ​នេះ​ត្រូវ​បាន​ប្រៀប​ធៀប​ទៅ​នឹង​ទិន្នន័យ​តារាង​ដែល​សំណុំ​បែប​បទ​រង​សំអាង​លើ​ ។ ជា​ជម្រើស​ អ្នក​អាច​បញ្ចូល​ឈ្មោះ​ជួរ​ឈរ​ក្នុង​ប្រអប់​ តភ្ជាប់​វាល​​មេ​​ ។

ពិចារណា​ឧទាហរណ៍​ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖

​ឧទាហរណ៍​ តារាង​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ដែល​សំណុំ​បែប​បទ​មាន​មូល​ដ្ឋាន​លើ​គឺ​ជា​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​អតិថិជន ("អតិថិជន​") ដែល​អតិថិជន​គ្រប់​គ្នា​ត្រូវ​បាន​​ផ្តល់​ឲ្យ​លេខ​តែ​មួយ​គត់​​​ក្នុងវាល​​ទិន្នន័យ​ "លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​" ។ លំដាប់​របស់​អតិថិជន​ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​ថែ​រក្សា​ក្នុង​តារាង​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ដទៃ​ទៀត​ ។ ឥឡូវ​អ្នក​ចង់​មើល​លំដាប់របស់អតិថិជន​ម្នាក់​បន្ទាប់ពី​បញ្ចូល​ពួកគេ​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​ ។ ដើម្បី​ធ្វើ​ដូចនេះ​អ្នក​គួរ​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​រង​មួយ​ ។ ក្រោម​ តភ្ជាប់​វាល​​មេ​​ បញ្ចូល​វាល​​ទិន្នន័យ​ពី​មូល​ដ្ឋានទិន្នន័យ​អតិថិជន​​ ដែល​បញ្ជាក់ប្រាប់​អតិថិជន​យ៉ាង​​ច្បាស់​ នោះគឺ​ លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​ ។ ក្រោម​ តភ្ជាប់​វាល​​កូន​ចៅ​​​ បញ្ចូល​ឈ្មោះ​របស់​អថេរ​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​ទិន្នន័យ​របស់​វាល​​ លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​ ជាឧទាហរណ៍​ x ។

សំណុំ​បែប​បទ​រង​គួរ​បង្ហាញ​ទិន្នន័យ​​សមរម្យ​ពី​តារាងបញ្ជា​ទិញ​​ ("បញ្ជា​ទិញ​") សម្រាប់​លេខ​សម្គាល់អតិថិជន​ម្នាក់ៗ​ (Customer_ID -> x) ។ នេះ​អាច​ធ្វើបាន​ប្រសិន​បើ​លំដាប់នីមួយៗ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​អតិថិជន​តែម្នាក់គត់​ក្នុង​តារាង​បញ្ជា​ទិញ​​ ។ ជា​ជម្រើស​ អ្នក​អាច​ប្រើ​វាល​​ដទៃ​ទៀត​ ដែល​ហៅ​ថា​ Customer_ID ទោះ​​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ដើម្បី​ប្រាកដ​ថា​មិន​ត្រូវ​ច្រឡំ​ជាមួយ​វាល​ដូច​គ្នាពី​សំណុំ​បែប​បទ​មេ​ វាល​​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា​ Customer_Number ។

ឥឡូវ​ប្រៀប​ធៀប​ លេខ​អតិថិជន ក្នុង​តារាង​ "បញ្ជា​ទិញ​" ជាមួយ​នឹង​ លេខ​សម្គាល់​អតិថិជន​ ពី​តារាង​ "អតិថិជន​" ដែល​អាច​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ ជា​ឧទាហរណ៍​ ដោយ​ប្រើ​អថេរ​ x ជាមួយ​សេចក្តី​ថ្លែង​ការណ៍​ SQL ដូច​ខាង​ក្រោម​នេះ ៖

SELECT * FROM បញ្ជា​ទិញ WHERE លេខ​អតិថិជន​ =: x (ប្រសិនបើ​អ្នក​ចង់​​ឲ្យ​សំណុំ​បែប​បទ​រង​បង្ហាញ​ទិន្នន័យ​ទាំង​អស់​ពី​តារាង​បញ្ជា​ទិញ )

ឬ ៖

SELECT ធាតុ​ FROM បញ្ជា​ទិញ WHERE លេខ​អតិថិជន​ =: x (ប្រសិន​បើ​អ្នក​ចង់​បាន​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ពី​តារាង​លំដាប់​ ដើម្បី​បង្ហាញ​តែ​ទិន្នន័យ​មាន​ក្នុង​វាល​​ "ធាតុ​")

សេចក្តីថ្លែងការណ៍​ SQL អាច​ត្រូវ​បាន​បញ្ចូល​ផងដែរ​​ក្នុង​វាល​​ ប្រភព​ទិន្នន័យ​​ ឬ​អ្នក​អាច​បង្កើត​សំណួរ​ប៉ារ៉ាម៉ែត្រ​​សមរម្យ​មួយ​ ដែល​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ ។

មាតិកា

កំណត់​មាតិកា​ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​សម្រាប់​សំណុំ​បែបបទ ។ មាតិកា​អាច​ជា​តារាង​ ឬ​សំណួរ​ដែល​មាន​ស្រាប់​​ (ដែល​បាន​បង្កើត​ពី​មុន​ក្នុង​មូលដ្ឋានទិន្នន័យ) ឬ​វា​អាច​​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ដោយ​​សេចក្តី​ថ្លែង​ការណ៍ SQL ។ មុន​ពេល​អ្នក​បញ្ចូល​មាតិកា​មួយ​ អ្នក​ត្រូវ​តែ​កំណត់​ប្រភេទ​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​ក្នុង​ ប្រភេទ​មាតិកា ។

ប្រសិន​បើ​អ្នក​បានជ្រើស​ទាំង​ "តារាង" ឬ​"សំណួរ" ក្នុង ប្រភេទ​មាតិកា ​​ប្រអប់​រាយ​តារាង​ និង សំណួរ​ទាំង​អស់​​ដែល​បាន​ដំឡើង​ក្នុង​មូលដ្ឋានទិន្នន័យ​ដែល​បាន​ជ្រើស ។

របារ​​រុករក

បញ្ជាក់​​ថាតើ​មុខងារ​​រុករក​នៅ​របារ​សំណុំ​បែប​បទ​ខាង​ក្រោម​អាច​ប្រើ​បាន​ ។​

ជម្រើស "សំណុំបែបបទ​មេ" ត្រូវបាន​ប្រើ​សម្រាប់​សំណុំ​បែបបទ​រង ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ជ្រើស​ជម្រើស​នេះ សម្រាប់​សំណុំ​បែបបទ​រង អ្នកអាច​រុករក​ដោយប្រើ​កំណត់ត្រា​នៃ​សំណុំបែបបទ​មេ នៅពេល​ដាក់​ទស្សន៍ទ្រនិច​នៅក្នុង​សំណុំបែបបទ​រង ។ សំណុំបែបបទ​រង ត្រូវបាន​ត​ទៅ​សំណុំបែបបទ​មេ ដោយ​ទំនាក់ទំនង 1:1 ដូច្នេះ​ការ​រុករក​គឺ​ត្រូវបាន​ធ្វើ​នៅក្នុង​សំណុំបែបបទ​មេ ។

អនុញ្ញាត​ការ​លុប​

​បញ្ជាក់​ប្រសិន​បើ​ទិន្នន័យ​​អាច​ត្រូវ​​លុប ។

អនុញ្ញាត​ឲ្យ​កែប្រែ

កំណត់​ប្រសិន​បើ​ទិន្នន័យ​អាច​ត្រូវ​បាន​កែប្រែ ។

អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បន្ថែម

កំណត់​ប្រសិនបើ​ទិន្នន័យ​អាច​ត្រូវ​បាន​បន្ថែម ។​

តើ​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ជា​អ្វី​ ?

សំណុំ​បែប​បទ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ដោយ​ផ្អែក​លើ​តារាង​មូល​ដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ឬ​សំណួរ​មូលដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ ។ ពួក​វា​បង្ហាញ​ទិន្នន័យ​ក្នុង​ទិដ្ឋភាព​ងាយ​ស្រួល​មើល​ និង អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​បញ្ចូល​ទិន្នន័យ​ ឬ​ កែសម្រួល​ទិន្នន័យ ។

ប្រសិន​បើ​អ្នក​ត្រូវ​ការ​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ដែល​អាច​យោង​ទៅ​ទិន្នន័យ​ក្នុង​តារាង​មួយ​ ឬ​ សំណួរ​មួយ​ និង​ អាច​បង្ហាញ​ទិន្នន័យ​បន្ថែម​ពី​តារាង​ផ្សេង​ទៀត​ អ្នក​គួរ​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​រង​មួយ​ ឧទាហរណ៍​ សំណុំ​បែប​បទ​រង​នេះ​អាច​​​ជា​ប្រអប់​អ​ត្ថបទ​ដែល​បង្ហាញ​​ទិន្នន័យ​របស់​តារាង​មូលដ្ឋាន​ទិន្នន័យ​ផ្សេងៗ​ទៀត​ ។

សំណុំ​បែប​បទ​រង​គឺ​ជា​សមាសភាគ​បន្ថែម​របស់​សំណុំ​បែប​បទ​មេ​ ។ សំណុំ​បែប​បទ​មេ​អាច​ត្រូវ​បាន​ហៅ​ថា​ "សំណុំ​បែប​បទ​មេ​" ឬ​ "មេ​" ។ ត្រូវ​ការ​សំណុំ​បែប​បទ​រង​​​​​ ពេលដែល​អ្នក​ចូលដំណើរ​ការ​តារាង​ច្រើន​ជាង​មួយ​​ពី​សំណុំ​បែប​បទ​មួយភ្លាម​។ តារាង​បន្ថែម​នីមួយៗ​ត្រូវ​ការ​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ផ្ទាល់​របស់​ពួក​វា​ ។

បន្ទាប់ពី​បង្កើត​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ វា​អាច​ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ក្នុង​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ ។ ដើម្បី​ធ្វើ​ដូចនេះ​ បញ្ចូល​របៀប​រចនា​ និង​ បើក​កម្មវិធី​រុក​រក​សំណុំ​បែបបទ​ ។ ក្នុង​កម្មវិធិ​រុក​រក​សំណុំ​បែប​បទ​ អូស​សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​ (​ដែល​នឹង​ក្លាយ​ជា​សំណុំ​បែប​បទ​រង​មួយ​)​ នៅលើ​សំណុំ​បែបបទ​ផ្សេងៗ​ទៀត​ (ដែល​នឹង​ក្លាយ​ជា​សំណុំ​បែបបទ​មេ) ។ ​

អ្នក​ប្រើ​​​ឯកសារ​របស់​អ្នក​ នឹង​មិន​ឃើញ​ថា​ សំណុំ​បែប​បទ​មួយ​មាន​សំណុំ​បែប​បទ​រង​ ។​ អ្នក​ប្រើ​ឃើញ​តែ​សំណុំ​បែប​បទ​​ដែល​ទិន្នន័យ​ត្រូវ​បាន​បញ្ចូល​ ឬ​ ទិន្នន័យ​ដែល​មាន​ស្រាប់​ត្រូវ​បា​ន​បង្ហាញ​ ។

បញ្ជាក់លម្អិត​វាល​តំណ​មេ​ពី​វាល​ទិន្នន័យ​ក្នុ​ងសំណុំ​បែបបទ​មេ ។ ក្នុង​សំណុំ​បែបបទ​រង​ វាល​តំណ​កូន​អាច​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ជា​វាល​មួយ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ផ្គូផ្គង​មាតិកា​របស់​វាល​តំណ​មេ ។

ពេល​អ្នក​ប្រើ​រុករក​តាម​រយៈ​ទិន្នន័យ​ សំណុំ​បែបបទ​តែង​តែ​​បង្ហាញ​កំណត់​ត្រា​ទិន្នន័យ​បច្ចុប្បន្ន​ ។ ប្រសិន​បើ​មាន​សំណុំ​បែបបទ​បាន​កំណត់​ មាតិកា​របស់​សំណុំ​បែប​បទ​រង​នឹង​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​បន្ទាប់ពី​​ការ​ពន្យាពេល​មួយ​រយៈ​ពេលខ្លី​ប្រហែល​ជា​ ២០០ms ។ ការ​ពន្យាពេល​នេះ​អាច​ឲ្យ​អ្នក​ប្រើ​ដើម្បី​រក​មើល​យ៉ាង​លឿន​​តាម​រយៈ​កំណត់​​ត្រា​ទិន្នន័យ​របស់​សំណុំ​បែបបទ​មេ​ ។ ប្រសិន​បើ​​អ្នក​រុករក​ទៅ​កំណត់ត្រា​មេ​បន្ទាប់​​​ក្នុង​ការ​ពន្យា​ពេល​មាន​កំណត់​ ទិន្នន័យ​សំណុំ​បែបបទ​រង​​មិន​ត្រូវ​បាន​ទាញ​យក​ និង បង្ហាញ​ទេ ។