អនុគមន៍ហិរញ្ញវត្ថុ ផ្នែកទីបី
COUPDAYBS
ត្រឡប់ចំនួនថ្ងៃពីថ្ងៃដំបូងនៃការបង់ការប្រាក់លើមូលប័ត្រ រហូតដល់កាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPDAYBS(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (១, ២ ឬ ៤) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-25 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ ការប្រាក់ត្រូវបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) រកចំនួនថ្ងៃ ?
=COUPDAYBS("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 71 ។
COUPDAYS
ត្រឡប់ចំនួនថ្ងៃក្នុងអំឡុងពេលការប្រាក់បច្ចុប្បន្ន ដែលមានកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPDAYS(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-25 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ ការប្រាក់ត្រូវបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) រកចំនួនថ្ងៃក្នុងអំឡុងពេលការប្រាក់ដែលមានកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ?
=COUPDAYS("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 181 ។
COUPDAYSNC
ត្រឡប់ចំនួនថ្ងៃគិតពីកាលបរិច្ឆេទទូទាត់រហូតដល់កាលបរិច្ឆេទបង់ការប្រាក់បន្ទាប់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPDAYSNC(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-25 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ ការប្រាក់ត្រូវបង់កន្លះឆ្នាំម្តង(ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) រកចំនួនថ្ងៃដែលនៅរហូតដល់ការបង់ការប្រាក់បន្ទាប់ ?
=COUPDAYSNC("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 110 ។
COUPNCD
ត្រឡប់កាលបរិច្ឆេទនៃអត្រាការប្រាក់ដំបូង ក្រោយពីកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ។ ធ្វើទ្រង់ទ្រាយលទ្ធផលជាកាលបរិច្ឆេទ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPNCD(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រត្រូវបានទិញនៅ 2001-01-25 កាលបរិច្ឆេទដល់ថ្ងៃកំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ អត្រាត្រូវបានចំណាយពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ (ប្រេកង់គឺ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់តុល្យភាពប្រចាំឆ្នាំ (basis 3) តើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់បន្ទាប់នៅពេលណា ?
=COUPNCD("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 2001-05-15 ។
COUPNUM
ត្រឡប់ចំនួនគូប៉ុង (ការបង់ការប្រាក់) ចន្លោះកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ និងថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPNUM(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (១, ២ ឬ ៤) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-25 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ ការប្រាក់ត្រូវបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) រកចំនួនកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ ?
=COUPNUM("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 2 ។
COUPPCD
ត្រឡប់កាលបរិច្ឆេទនៃកាលបរិច្ឆេទបង់ការប្រាក់មុនកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ។ ធ្វើទ្រង់ទ្រាយលទ្ធផលជាកាលបរិច្ឆេទ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
COUPPCD(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ប្រេកង់ ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (១, ២ ឬ ៤) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-25 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2001-11-15 ។ ការប្រាក់ត្រូវបានបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) តើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់មុនទិញជាថ្ងៃអ្វី ?
=COUPPCD("2001-01-25"; "2001-11-15"; 2; 3) ត្រឡប់ 2000-15-11 ។
FV
ត្រឡប់តម្លៃអនាគតនៃការវិនិយោគមួយ ដែលផ្អែកលើការបង់ប្រាក់ថេរ និងអត្រាការប្រាក់ថេរតាមអំឡុងពេល (តម្លៃអនាគត) ។
វាក្យសម្ពន្ធ
FV(អត្រា; NPer; Pmt; PV; ប្រភេទ)
អត្រា ជាអត្រាការប្រាក់តាមកាលកំណត់ ។
NPer ជាចំនួនសរុបនៃអំឡុងពេល (អំឡុងពេលការបង់ប្រាក់) ។
Pmt គឺជាការចំណាយប្រចាំឆ្នាំយ៉ាងទៀតទាត់ក្នុងមួយរយៈពេល ។
PV (ជម្រើស) គឺជាតម្លៃសាច់ប្រាក់ (បច្ចុប្បន្ន) នៃការបណ្ដាក់ទុន ។
ប្រភេទ (ជាជម្រើស) កំណត់ថាតើការចំណាយគឺដល់ពេលកំណត់នៅដើម ឬចុងរយៈពេលត្រូវបង់ ។
In the LibreOffice Calc functions, parameters marked as "optional" can be left out only when no parameter follows. For example, in a function with four parameters, where the last two parameters are marked as "optional", you can leave out parameter 4 or parameters 3 and 4, but you cannot leave out parameter 3 alone.
ឧទាហរណ៍
រកតម្លៃនៅចុងបញ្ចប់នៃការវិនិយោគមួយ បើអត្រាការប្រាក់គឺ 4% និងអំឡុងពេលបង់ប្រាក់គឺពីរឆ្នាំ ដែលបង់ក្នុងមួយអំឡុងពេល 750 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ការវិនិយោគមានតម្លៃបច្ចុប្បន្ន 2500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
=FV(4%;2;750;2500) = -4234.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ តម្លៃនៅចុងបណ្ដាក់ទុនគឺ 4234.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
FVSCHEDULE
គណនាតម្លៃកើនឡើងនៃដើមទុនចាប់ផ្តើមសម្រាប់ស៊េរីនៃអត្រាការប្រាក់ខុសគ្នាតាមកាលកំណត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
FVSCHEDULE(ប្រាក់ដើម; តារាងពេល)
ប្រាក់ដើមគឺជាការចាប់ផ្ដើមដើមទុន ។
តារាងពេលវេលាគឺជាស៊េរីរបស់អត្រាការប្រាក់ ឧទាហរណ៍ ជាជួរ H3:H5 ឬជា (បញ្ជី) (មើលឧទាហរណ៍) ។
ឧទាហរណ៍
1000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណត្រូវបានវិនិយោគ ក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំ ។ អត្រាការប្រាក់គឺ 3%, 4% និង 5% ក្នុងមួយឆ្នាំ ។ រកតម្លៃក្រោយបីឆ្នាំ ?
=FVSCHEDULE(1000;{0.03;0.04;0.05}) ត្រឡប់ 1124.76 ។
INTRATE
គណនាអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំដែលផ្តល់លទ្ធផល ពេលមូលប័ត្រមួយ (ឬវត្ថុផ្សេងទៀត) ត្រូវបានទិញក្នុងតម្លៃវិនិយោគ និងលក់ក្នុងតម្លៃរំលោះ ។ ការការប្រាក់ត្រុវបានបង់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
INTRATE(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; វិនិយោគ; រំលោះ; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ គឺជាកាលបរិច្ឆេទដែលមូលប័ត្រត្រូវបានលក់ ។
វិនិយោគ គឺជាតម្លៃទិញ ។
ការលោះ គឺជាតម្លៃលក់ ។
ឧទាហរណ៍
គំនូរត្រូវនាំយកនៅ 1990-01-15 សម្រាប់មួយលាន និងលក់នៅ 2002-05-05 សម្រាប់ពីរលាន ។ មូលដ្ឋានគឺការគណនាតុល្យភាពប្រចាំថ្ងៃ (basis = 3) ។ តើកម្រិតការប្រាក់ជាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំចំនួនប៉ុន្មាន ?
=INTRATE("1990-01-15"; "2002-05-05"; 1000000; 2000000; 3) ត្រឡប់ 8.12% ។
IPMT
គណនារំលោះបំណុលតាមកាលកំណត់សម្រាប់ការវិនិយោគមួយដែលបង់ទៀងទាត់ និងមានអត្រាការប្រាក់ថេរ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
IPMT(អត្រា; រយៈពេល; NPer; PV; FV; ប្រភេទ)
អត្រា ជាអត្រាការប្រាក់តាមកាលកំណត់ ។
អំឡុងពេល ជាអំឡុងពេលដែលការប្រាក់សន្សំត្រូវបានគណនា ។ អំឡុងពេល=NPER បើការប្រាក់សន្សំសម្រាប់អំឡុងពេលចុងក្រោយត្រូវបានគណនា ។
NPer គឺជាចំនួនរយៈពេលសរុប កំឡុងដែលប្រាក់ប្រចាំថ្ងៃណាមួយត្រូវចំណាយ ។
PV ជាតម្លៃសាច់ប្រាក់បច្ចុប្បន្នក្នុងលំដាប់ការបង់ប្រាក់ ។
FV (ស្រេចចិត្ត) ជាតម្លៃដែលចង់បាន (តម្លៃបច្ចុប្បន្ន) នៅបំណាច់អំឡុងពេល ។
ប្រភេទ ជាថ្ងៃត្រូវសងសម្រាប់ការបង់ប្រាក់តាមកាលកំណត់ ។
ឧទាហរណ៍
រកអត្រាការប្រាក់ក្នុងអំឡុងពេលទីប្រាំ (ឆ្នាំ) បើអត្រាការប្រាក់ថេរគឺ 5% និងតម្លៃសាច់ប្រាក់គឺ 15,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ?
=IPMT(5%;5;7;15000) = -352.97 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ការប្រាក់ផ្សំអំឡុងពេលរយៈពេលទី ៥ (ឆ្នាំ) គឺ 352.97 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
NPER
ត្រឡប់ចំនួនអំឡុងពេលសម្រាប់ការវិនិយោគ ដោយផ្អែកលើការបង់ថេរ និងអត្រាការប្រាក់ថេរតាមកាលកំណត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
NPER(អត្រា; Pmt; PV; FV; ប្រភេទ)
អត្រា ជាអត្រាការប្រាក់តាមកាលកំណត់ ។
Pmt គឺជាការចំណាយថេរប្រចាំឆ្នាំក្នុងរយៈពេលនីមួយៗ ។
PV គឺជាការបង្ហាញតម្លៃ (តម្លៃលុយ) ជាលំដាប់នៃការចំណាយ ។
FV (ជាជម្រើស) គឺជាតម្លៃអនាគត ដែលឈានដល់ចុងរយៈពេលចុងក្រោយ ។
ប្រភេទ (ជាជម្រើស) គឺជាកាលបរិច្ឆេទដល់ពេលកំណត់នៃការចំណាយនៅដើម ឬចុងរយៈពេល ។
In the LibreOffice Calc functions, parameters marked as "optional" can be left out only when no parameter follows. For example, in a function with four parameters, where the last two parameters are marked as "optional", you can leave out parameter 4 or parameters 3 and 4, but you cannot leave out parameter 3 alone.
ឧទាហរណ៍
រកចំនួនដងនៃអំឡុងពេលបង់ប្រាក់ដែលមានអត្រាការប្រាក់តាមកាលកំណត់ 6% ការបង់ប្រាក់តាមកាលកំណត់ 153.75 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ និងតម្លៃសាច់ប្រាក់បច្ចុប្បន្ន 2.600 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
=NPER(6%;153.75;2600) = -12,02 ។ រយៈពេលចំណាយលើរយៈពេល 12.02 ។
ODDFPRICE
គណនាតម្លៃក្នុង 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ បើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ដំបូងមិនទៀងទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ODDFPRICE(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ចេញហ៊ុន; គូប៉ុងដំបូង; អត្រា; ចំណូល; រំលោះ; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ចេញ គឺជាកាលបរិច្ឆេទចេញមូលប័ត្រ
កូម៉ង់ដំបូង គឺជាកាលបរិច្ឆេទអត្រាដំបូងរបស់មូលប័ត្រ ។
អត្រា គឺជាអត្រាប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ ។
ចំណូល ជាចំណូលប្រចាំឆ្នាំនៃមូលប័ត្រ ។
រំលោះ គឺជាតម្លៃរំលោះក្នុង ១០០ ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃ par ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ODDFYIELD
គណនាចំណូលនៃមូលប័ត្រ បើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ដំបូងមិនទៀងទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ODDFYIELD(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ចេញហ៊ុន; គូប៉ុងដំបូង; អត្រា; តម្លៃ; រំលោះ; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ចេញ គឺជាកាលបរិច្ឆេទចេញមូលប័ត្រ
គូប៉ុងដំបូង គឺជារយៈពេលអត្រាដំបូងរបស់មូលប័ត្រ ។
អត្រា គឺជាអត្រាប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ ។
ចុះលើប័ណ្ណ គឺជាតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ ។
រំលោះ គឺជាតម្លៃរំលោះក្នុង ១០០ ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃ par ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ODDLPRICE
គណនាតម្លៃក្នុង 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ បើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយមិនទៀងទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ODDLPRICE(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ការប្រាក់ចុងក្រោយ; អត្រា; ចំណូល; រំលោះ; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
អត្រាចុងក្រោយ គឺជាកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយនៃមូលប័ត្រ ។
អត្រា គឺជាអត្រាប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ ។
ចំណូល ជាចំណូលប្រចាំឆ្នាំនៃមូលប័ត្រ ។
រំលោះ គឺជាតម្លៃរំលោះក្នុង ១០០ ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃ par ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ឧទាហរណ៍
កាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ៖៧ កុម្ភៈ១៩៩៩ ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ៖១៥ មិថុនា១៩៩៩ ការប្រាក់ចុងក្រោយ ៖១៥ តុលា១៩៩៨ ។ អត្រាការប្រាក់ ៖ 3.75 ភាគរយ ចំណូល ៖ 4.05 ភាគរយ តម្លៃរំលោះ ៖ 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ប្រេកង់នៃការបង់ប្រាក់ ៖ កន្លះឆ្នាំម្តង = 2 មូលដ្ឋាន ៖ = 0
តម្លៃក្នុង 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រមួយ ដែលមានកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយមិនទៀងទាត់ ត្រូវបានគណនាដូចខាងក្រោម ៖
=ODDLPRICE("1999-02-07";"1999-06-15";"1998-10-15"; 0.0375; 0.0405;100;2;0) ត្រឡប់ 99.87829 ។
ODDLYIELD
គណនាចំណូលនៃមូលប័ត្រមួយ បើកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយមិនទៀងទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ODDLYIELD(ទូទាត់; ថ្ងៃដល់កំណត់បង់; ការប្រាក់ចុងក្រោយ; អត្រា; តម្លៃ; រំលោះ;ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
អត្រាចុងក្រោយ គឺជាកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយនៃមូលប័ត្រ ។
អត្រា គឺជាអត្រាប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ ។
ចុះលើប័ណ្ណ គឺជាតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ ។
រំលោះ គឺជាតម្លៃរំលោះក្នុង ១០០ ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃ par ។
ប្រេកង់ គឺជាចំនួនចំណាយអត្រាការប្រាក់ក្នុងឆ្នាំ (1, 2 ឬ 4) ។
ឧទាហរណ៍
កាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ៖២០ មេសា១៩៩៩ ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ៖១៥ មិថុនា១៩៩៩ ការប្រាក់ចុងក្រោយ ៖១៥ តុលា១៩៩៨ ។ អត្រាការប្រាក់ ៖ 3.75 ភាគរយ តម្លៃ ៖ 99.875 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ តម្លៃរំលោះ ៖ 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ប្រេកង់នៃការបង់ប្រាក់ ៖ កន្លះឆ្នាំម្តង = 2 មូលដ្ឋាន ៖ = 0
ចំណូលនៃមូលប័ត្រ ដែលមានកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ចុងក្រោយមិនទៀងទាត់មួយ ត្រូវបានគណនាដូចខាងក្រោម ៖
=ODDLYIELD("1999-04-20";"1999-06-15"; "1998-10-15"; 0.0375; 99.875; 100;2;0) ត្រឡប់ 0.044873 or 4.4873%.
RATE
ត្រឡប់អត្រាការប្រាក់ថេរក្នុងអំឡុងពេលនៃធនលាភមួយ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
RATE(NPer; Pmt; PV; FV; Type; Guess)
NPer គឺជាចំនួនរយៈពេលសរុប អំឡុងពេលចំណាយ (រយៈពេលចំណាយ) ។
Pmt គឺជាការចំណាយថេរ (ប្រចាំឆ្នាំ) បានចំណាយកំឡុងពេលនីមួយៗ ។
PV គឺជាតម្លៃលុយនៅក្នុងលំដាប់នៃការចំណាយ ។
FV (ជាជម្រើស) គឺជាតម្លៃអនាគត់ ដែលឈានដល់ចុងបញ្ចប់នៃរយៈពេលចំណាយ ។
ប្រភេទ (ជាជម្រើស) គឺជាកាលបរិច្ឆេទដល់ពេលបង់នៃការចំណាយតាមអំឡុងពេល គឺនៅពេលចាប់ផ្ដើម ឬចុងបញ្ចប់នៃរយៈពេល ។
ស្មាន (ជាជម្រើស) កំណត់តម្លៃដែលបានប៉ាន់ស្មាននៃការប្រាក់ជាមួយនឹងការគណនាដដែល ។
In the LibreOffice Calc functions, parameters marked as "optional" can be left out only when no parameter follows. For example, in a function with four parameters, where the last two parameters are marked as "optional", you can leave out parameter 4 or parameters 3 and 4, but you cannot leave out parameter 3 alone.
ឧទាហរណ៍
រកអត្រាការប្រាក់ថេរសម្រាប់អំឡុងពេលបង់ប្រាក់នៃ 3 អំឡុងពេល បើ 10 ឯកតារូបិយប័ណ្ណត្រូវបានបង់ទៀងទាត់ ហើយតម្លៃសាច់ប្រាក់បច្ចុប្បន្នគឺ 900 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
=RATE(3;-10;900) = -75.63% The interest rate is therefore 75.63%.
RRI
គណនាអត្រាការប្រាក់ដែលបានមកពីផលចំណេញ (ការត្រឡប់) នៃការវិនិយោគមួយ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
RRI(P; PV; FV)
P គឺជាចំនួនរយៈពេល ដែលចាំបាច់សម្រាប់គណនាអត្រាការប្រាក់ ។
PV គឺជាតម្លៃបច្ចុប្បន្ន ។ តម្លៃលុយសុទ្ធគឺការកក់លុយ ឬតម្លៃលុយបច្ចុប្បន្ននៃការអនុញ្ញាតគ្រប់ប្រភេទ ។ ព្រោះថាតម្លៃកក់ជាតម្លៃវិជ្ជមានត្រូវតែបានបញ្ចូល ការកក់មិនមែនជា 0 ឬ <0 ។
FV កំណត់អ្វីដែលចង់បាន ព្រោះថាតម្លៃលុយនៃការកក់ ។
ឧទាហរណ៍
សម្រាប់អំឡុងពេលបួន (ឆ្នាំ) និងតម្លៃសាច់ប្រាក់ 7,500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ អត្រាការប្រាក់នៃការត្រឡប់នឹងត្រូវបានគណនាបើតម្លៃមធ្យមគឺ 10,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
=RRI(4;7500;10000) = 7.46 %
អត្រាការប្រាក់ត្រូវស្មើនឹង 7.46 % ដូច្នេះ 7,500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ នឹងក្លាយជា 10,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
VDB
ត្រឡប់រំលោះនៃទ្រព្យសកម្មសម្រាប់អំឡុងពេលដែលបានបញ្ជាក់លម្អិត ឬដោយផ្នែក ដោយប្រើវិធីសាស្ត្រសមតុល្យថយចុះអថេរ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
VDB(Cost; Salvage; Life; S; End; Factor; NoSwitch)
ថ្លៃ ជាថ្លៃដើមនៃទ្រព្យសកម្មមួយ ។
សង្គ្រោះ ជាតម្លៃនៃទ្រព្យសកម្មនៅចុងនៃការរំលោះ ។
ជីវិត គឺជាសេចក្ដីពិពណ៌នាថេរវេលាបញ្ចុះតម្លៃនៃទ្រព្យសកម្ម ។
S គឺជាការចាប់ផ្ដើមរំលោះ ។ A ត្រូវតែបានបញ្ចូលនៅក្នុងឯកតាកាលបរិច្ឆេទតែមួយដូចនឹងថិរវេលា ។
បញ្ចប់ គឺជាចុះបញ្ចប់នៃការបញ្ចុះតម្លៃ ។
កត្តា (ជាជម្រើស) គឺជាកត្តារំលោះ ។ Factor = 2 គឺជាអត្រារំលោះទ្វេ ។
NoSwitchis an optional parameter. NoSwitch = 0 (default) means a switch to linear depreciation. In NoSwitch = 1 no switch is made.
In the LibreOffice Calc functions, parameters marked as "optional" can be left out only when no parameter follows. For example, in a function with four parameters, where the last two parameters are marked as "optional", you can leave out parameter 4 or parameters 3 and 4, but you cannot leave out parameter 3 alone.
ឧទាហរណ៍
រករំលោះការប្រាក់ទ្វេសមតុល្យថយចុះ សម្រាប់អំឡុងពេលមួយបើថ្លៃដើមគឺ 35,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ហើយតម្លៃនៅចុងនៃរំលោះគឺ 7,500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ អំឡុងពេលរំលោះគឺ 3 ឆ្នាំ ។ រំលោះពីអំឡុងពេលទី 10 ដល់ទី 20 ត្រូវបានគណនា ។
=VDB(35000;7500;36;10;20;2) = 8603.80 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ រយៈពេលរំលោះគឺជារយៈពេលចន្លោះពីថ្ងៃទី ១០ និង ១២ គឺ 8,603.80 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
XIRR
គណនាអត្រាខាងក្នុងនៃការត្រឡប់ សម្រាប់បញ្ជីនៃការបង់ប្រាក់ដែលបង់នៅថ្ងៃផ្សេងគ្នា ។ ការគណនាត្រូវបានផ្អែកលើមូលដ្ឋានដែលមាន៣៦៥ ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំ ដោយមិនអើពើឆ្នាំបង្គ្រប់ ។
If the payments take place at regular intervals, use the IRR function.
វាក្យសម្ពន្ធ
XIRR(តម្លៃ; កាលបរិច្ឆេទ; ស្មាន)
តម្លៃ និងកាលបរិច្ឆេទ យោងទៅតាមស៊េរីនៃការចំណាយ និងស៊េរីនៃតម្លៃកាលបរិច្ឆេទដែលជាប់គ្នា ។ គូកាលបរិច្ឆេទដំបូងកំណត់ការចាប់ផ្ដើមនៃគម្រោងចំណាយ ។ តម្លៃកាលបរិច្ឆេទផ្សេងៗទាំងអស់ត្រូវតែយឺតជាង ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់នៅក្នុងលំដាប់ណាមួយទេ ។ ស៊េរីតម្លៃត្រូវតែមានយ៉ាងហោចណាស់តម្លៃវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានមួយ (បានទទួល និងកក់) ។
ស្មាន (ជាជម្រើស) គឺជាការស្មានដែលអាចបញ្ចូលសម្រាប់អត្រាខាងក្នុងនៃការត្រឡប់ ។ លំនាំដើមគឺ 10% ។
ឧទាហរណ៍
ការគណនាអត្រាខាងក្នុងនៃការត្រឡប់ សម្រាប់ការបង់ប្រាំដងដូចខាងក្រោម ៖
A |
B |
C |
|
1 |
2001-01-01 |
-10000 |
បានទទួល |
2 |
2001-01-02 |
2000 |
បានកក់ |
3 |
2001-03-15 |
2500 |
|
4 |
2001-05-12 |
5000 |
|
5 |
2001-08-10 |
1000 |
=XIRR(B1:B5; A1:A5; 0.1) ត្រឡប់ 0.1828 ។
XNPV
Calculates the capital value (net present value) for a list of payments which take place on different dates. The calculation is based on a 365 days per year basis, ignoring leap years.
If the payments take place at regular intervals, use the NPV function.
វាក្យសម្ពន្ធ
XNPV(អត្រា; តម្លៃ; កាលបរិច្ឆេទ)
អត្រា គឺជាអត្រាខាងក្នុងនៃការត្រឡប់សម្រាប់ការចំណាយ ។
តម្លៃ និង កាលបរិច្ឆេទ យោងទៅតាមស៊េរីចំណាយ និងស៊េរីនៃតម្លៃកាលបរិច្ឆេទដែលជាប់គ្នា ។ គូកាលបរិច្ឆេទដំបូងគឺជាការចាប់ផ្ដើមនៃផែនការចំណាយ ។ តម្លៃកាលបរិច្ឆេទផ្សេងៗទាំងអស់ត្រូវតែយឺតជាង ប៉ុន្តែមិនចាំបាច់ក្នុងលំដាប់ផ្សេងទេ ។ ស៊េរីតម្លៃត្រូវតែមានយ៉ាងហោចណាស់តម្លៃវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានមួយ (ទទួល និងកក់)
ឧទាហរណ៍
ការគណនានៃតម្លៃបច្ចុប្បន្នសុទ្ធសម្រាប់ការបង់ប្រាក់ទាំងប្រាំដែលបានពោលខាងលើសម្រាប់អត្រាខាងក្នុងដែលបានកំណត់នៃការត្រឡប់ 6% ។
=XNPV(0.06;B1:B5;A1:A5) ត្រឡប់ 323.02 ។