អនុគមន៍ហេរញវត្ថុ ផ្នែក១
ប្រភេទនេះមានអនុគមន៍ហិរញ្ញវត្ថុគណិតវិទ្យានៃ LibreOffice Calc ។
ACCRINT
គណនាកំណើនការប្រាក់នៃមូលប័ត្រ ក្នុងករណីការបង់ប្រាក់តាមពេលកំណត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ACCRINT(ចេញហ៊ុន; ការប្រាក់ដំបូង; ទូទាត់; អត្រា; ចុះលើប័ណ្ណ; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
ចេញ ជាកាលបរិច្ឆេទចេញនៃមូលប័ត្រ ។
ការប្រាក់ដំបូង ជាកាលបរិច្ឆេទការប្រាក់ដំបូងនៃមូលប័ត្រ ។
ការទូទាត់ ជាកាលបរិច្ឆេទដែលការប្រាក់ត្រូវបានបន្ថែមរហូតដល់ពេលគណនា ។
អត្រា ជាអត្រាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ (អត្រាការប្រាក់គូប៉ុង)
ចុះលើប័ណ្ណ ជាតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ ។
ប្រេកង់ ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (១, ២ ឬ ៤) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានចេញនៅ 2.28.2001 ។ ការប្រាក់ដំបូងត្រូវបានកំណត់សម្រាប់ 8.31.2001 ។ កាលបរិច្ឆេទទូទាត់គឺ 5.1.2001 ។ អត្រាគឺ 0.1 ឬ 10% ហើយតម្លៃចុះលើប័ណ្ណគឺ 1000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ការប្រាក់ត្រូវបានបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ មូលដ្ឋានគឺតាមវិធីសាស្ត្រ US (0) ។ តើការប្រាក់នឹងកើនបានប៉ុន្មាន ?
=ACCRINT("2001-02-28";"2001-08-31";"2001-05-01";0.1;1000;2;0) ត្រឡប់ 16.94444.
ACCRINTM
គណនាកំណើនការប្រាក់នៃមូលប័ត្រមួយ ក្នុងករណីបង់ផ្តាច់តែម្តងនៅកាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ACCRINTM(ចេញ; ទូទាត់; អត្រា; ចុះលើប័ណ្ណ; មូលដ្ឋាន)
ចេញ ជាកាលបរិច្ឆេទចេញនៃមូលប័ត្រ ។
ការទូទាត់ ជាកាលបរិច្ឆេទដែលការប្រាក់ត្រូវបានបន្ថែមរហូតដល់ពេលគណនា ។
អត្រា ជាអត្រាមធ្យមប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ (អត្រាការប្រាក់គូប៉ុង) ។
ចុះលើប័ណ្ណ ជាតម្លៃចុះលើប័ណ្ណនៃមូលប័ត្រ ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានចេញនៅថ្ងៃ 4.1.2001 ។ ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ត្រូវបានកំណត់ត្រឹម 6.15.2001 ។ អត្រាគឺ 0.1 ឬ 10% ហើយតម្លៃចុះលើប័ណ្ណគឺ 1000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ មូលដ្ឋាននៃការគណនាប្រចាំថ្ងៃ/ប្រចាំឆ្នាំ គឺសមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (3) ។ តើការប្រាក់បានកើនឡើងប៉ុន្មាន?
=ACCRINTM("2001-04-01";"2001-06-15";0.1;1000;3) ត្រឡប់ 20.54795.
AMORDEGRC
គណនាចំនួនរំលោះសម្រាប់អំឡុងពេលទូទាត់មួយ ជារំលោះបំណុល ។ មិនដូច AMORLINC នៅទីនេះ មេគុណរំលោះដែលមិនអាស្រ័យលើអាយុកាលរំលោះត្រូវបានប្រើ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
AMORDEGRC(ថ្លៃដើម; កាលបរិច្ឆេទបានទិញ; អំឡុងពេលដំបូង; សង្គ្រោះ; អំឡុងពេល; អត្រា; មូលដ្ឋាន)
តម្លៃ ជាតម្លៃនៃការទទួលយក ។
កាលបរិច្ឆេទបានទិញ ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទទួលយក ។
អំឡុងពេលដំបូង ជាកាលបរិច្ឆេទចុងនៃអំឡុងពេលទូទាត់ដំបូង ។
សង្គ្រោះ ជាតម្លៃសង្គ្រោះនៃទ្រព្យមូលធននៅខាងចុងនៃអាយុកាលដែលអាចរំលោះបាន ។
អំឡុងពេល ជាអំឡុងពេលទូទាត់ដែលត្រូវបានពិចារណា ។
អត្រា ជាអត្រានៃការរំលោះ ។
AMORLINC
គណនាចំនួនរំលោះសម្រាប់អំឡុងពេលទូទាត់មួយ ដោយរំលោះបំណុលជាបន្តបន្ទាប់ ។ បើទ្រព្យមូលធនត្រូវបានទិញក្នុងអំឡុងពេលទូទាត់ នោះនឹងត្រូវពិចារណាទៅលើចំនួនរំលោះដែលសមាមាត្រ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
AMORLINC(ថ្លៃដើម; កាលបរិច្ឆេទបានទិញ; អំឡុងពេលដំបូង; សង្គ្រោះ; អំឡុងពេល; អត្រា; មូលដ្ឋាន)
តម្លៃ មានន័យជាតម្លៃនៃការទទួលយក ។
កាលបរិច្ឆេទបានទិញ ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទទួលយក ។
អំឡុងពេលដំបូង ជាកាលបរិច្ឆេទចុងនៃអំឡុងពេលទូទាត់ដំបូង ។
សង្គ្រោះ ជាតម្លៃសង្គ្រោះនៃទ្រព្យមូលធននៅខាងចុងនៃអាយុកាលដែលអាចរំលោះបាន ។
អំឡុងពេល ជាអំឡុងពេលទូទាត់ដែលត្រូវបានពិចារណា ។
អត្រា ជាអត្រានៃការរំលោះ ។
DB
បង្ហាញរម្លស់ទ្រព្យសកម្ម សម្រាប់រយៈពេលដែលបានបញ្ជាក់ ដោយប្រើវិធីសាស្ត្រសមតុល្យថយចុះថេរ។
ទម្រង់រំលោះនេះនឹងត្រូវបានប្រើ បើអ្នកចង់ទទួលបានតម្លៃរំលោះខ្ពស់ជាងតម្លៃរំលោះនៅដើមរំលោះ (ផ្ទុយនឹងរំលោះលីនេអ៊ែរ) ។ តម្លៃរំលោះនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយក្នុងរាល់អំឡុងពេលរំលោះ ដោយរំលោះត្រូវបានកាត់បន្ថយជាស្រេចពីថ្លៃដើម ។
វាក្យសម្ពន្ធ
DB(ថ្លៃដើម; សង្គ្រោះ; អាយុកាល; អំឡុងពេល; ខែ)
តម្លៃ ជាតម្លៃដំបូងនៃទ្រព្យសកម្ម ។
សង្គ្រោះ ជាតម្លៃនៃទ្រព្យសកម្មនៅចុងនៃការរំលោះ ។
អាយុកាល កំណត់អំឡុងពេលលើទ្រព្យសកម្មណាមួយត្រូវបានរំលោះ ។
អំឡុងពេល ជាប្រវែងនៃអំឡុងពេលនីមួយៗ ។ ប្រវែងត្រូវតែបានបញ្ចូលក្នុងឯកតាកាលបរិច្ឆេទដូចគ្នាជាអំឡុងពេលនៃការរំលោះ ។
ខែ (ជាជម្រើស) បង្ហាញចំនួននៃខែសម្រាប់ឆ្នាំដំបូងនៃការរំលោះ ។ប្រសិនបើ ធាតុត្រូវបានបញ្ជាក់ ១២ ត្រូវបានប្រើជាលំនាំដើម ។
ឧទាហរណ៍
ប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រមួយដែលមានថ្លៃដើម 25,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនឹងត្រូវបានរំលោះក្នុងរយៈពេលជាងបីឆ្នាំ ។ តម្លៃសង្គ្រោះត្រូវជា 1,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ មួយអំឡុងពេលមាន 30 ថ្ងៃ ។
=DB(25000;1000;36;1;6) = 1,075.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ
រំលោះថយចុះថេរនៃប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រគឺ 1,075.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
DDB
ត្រឡប់រំលោះនៃទ្រព្យសកម្មសម្រាប់អំឡុងពេលជាក់លាក់មួយ ដោយប្រើវិធីសាស្ត្រថយចុះនព្វន្ត ។
ប្រើទម្រង់រំលោះនេះ បើអ្នកត្រូវការតម្លៃរំលោះដំបូងខ្ពស់ជាង ដែលផ្ទុយនឹងរំលោះលីនេអ៊ែរ ។ តម្លៃរំលោះនឹងទទួលបានតិចក្នុងអំឡុងពេលនីមួយៗ និងជាធម្មតាត្រូវបានប្រើសម្រាប់ទ្រព្យសកម្ម ដែលតម្លៃបាត់បង់របស់វានឹងកើនឡើងខ្ពស់ភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីទិញ (ឧទាហរណ៍ យានយន្ត កុំព្យូទ័រ) ។ សូមចំណាំថា តម្លៃសៀវភៅនឹងមិនដែលឈានដល់សូន្យទេ នៅក្រោមប្រភេទគណនានេះ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
DDB(ថ្លៃដើម; សង្គ្រោះ; អាយុកាល; អំឡុងពេល; កត្តា)
តម្លៃ កំណត់តម្លៃដំបូងនៃទ្រព្យសកម្ម ។
សង្គ្រោះ កំណត់តម្លៃនៃទ្រព្យសកម្មនៅចុងនៃអាយុកាលរបស់វា ។
Life គឺជារយៈពេល (ឧទាហរណ៍ ឆ្នាំ ឬខែ) កំណត់វិធីដែលទ្រព្យសកម្មត្រូវបានប្រើ ។
Period ស្ថានភាពនៃរយៈសម្រាប់តម្លៃត្រូវបានគណនា ។
កត្តា (ជាជម្រើស) ជាកត្តាដោយការរំលោះណាមួយចុះថយ ។ ប្រសិនបើ តម្លៃមិនត្រូវបានបញ្ចូល លំនាំដើមជាកត្តា ២ ។
ឧទាហរណ៍
ប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រមួយដែលមានថ្លៃដើម 75,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ នឹងត្រូវបានរំលោះប្រចាំខែក្នុងរយៈពេលជាង 5 ឆ្នាំ ។ តម្លៃនៅចុងនៃរំលោះនឹងត្រូវជា 1 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ កត្តាគឺ 2 ។
=DDB(75000;1;60;12;2) = 1,721.81 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ដូច្នេះ រំលោះថយចុះទ្វេ ខណៈពេលខែដំបូងក្រោយពីទិញគឺ 1,721.81 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
DISC
គណនាជាភាគរយនូវការចុះថ្លៃ (អប្បហារ) នៃមូលប័ត្រមួយ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
DISC("ការទូទាត់"; "សង្គ្រោះ"; តម្លៃ; រំលោះ; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ថ្លៃ ជាថ្លៃនៃមូលប័ត្រក្នុង 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃចុះលើប័ណ្ណ ។
ការរំលោះ ជាតម្លៃវត្ថុបញ្ចាំ(នៅពេលរំលោះ) នៃមូលប័ត្រក្នុង 100 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនៃតម្លៃចុះលើប័ណ្ណ ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 1.25.2001 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 11.15.2001 ។ តម្លៃ (តម្លៃទិញ) គឺ 97 តម្លៃរំលោះគឺ 100 ។ ដោយប្រើការគណនាសមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ (មូលដ្ឋាន 3) តើការទូទាត់ខ្ពស់ប៉ុណ្ណា (អប្បហារ)?
=DISC("2001-01-25";"2001-11-15";97;100;3) ត្រឡប់ប្រហែលជា 0.0372 or 3.72 ក្នុងមួយសេន ។
DURATION_ADD
គណនាថិរវេលានៃមូលប័ត្រការប្រាក់ថេរក្នុងឆ្នាំ ។
The functions whose names end with _ADD or _EXCEL2003 return the same results as the corresponding Microsoft Excel 2003 functions without the suffix. Use the functions without suffix to get results based on international standards.
វាក្យសម្ពន្ធ
DURATION_ADD("ទូទាត់"; "ថ្ងៃដល់កំណត់បង់"; គូប៉ុង; ចំណូល; ប្រេកង់; មូលដ្ឋាន)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
គូប៉ុង ជាអត្រាការប្រាក់គូប៉ុងប្រចាំឆ្នាំ (អត្រាការប្រាក់មធ្យម)
ចំណូល ជាចំណូលប្រចាំឆ្នាំនៃមូលប័ត្រ ។
ប្រេកង់ ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ (១, ២ ឬ ៤) ។
ឧទាហរណ៍
មូលប័ត្រមួយត្រូវបានទិញនៅថ្ងៃ 2001-01-01 ថ្ងៃដល់កំណត់បង់គឺ 2006-01-01 ។ អត្រាការប្រាក់នាមករណ៍គឺ 8% ។ ចំណូលគឺ 9.0% ។ ការប្រាក់ត្រូវបានបង់កន្លះឆ្នាំម្តង (ប្រេកង់ស្មើ 2) ។ ដោយប្រើការគណនាការប្រាក់សមតុល្យប្រចាំឆ្នាំ (មូលដ្ឋាន 3) តើថិរវេលាដែលត្រូវបានកែប្រែមានរយៈពេលប៉ុន្មាន ?
=DURATION_ADD("2001-01-01";"2006-01-01";0.08;0.09;2;3)
EFFECTIVE
គណនាអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំសុទ្ធ សម្រាប់អត្រាការប្រាក់នាមករណ៍មួយ ។
ការប្រាក់នាមករណ៍ សំដៅលើចំនួនការប្រាក់ដែលបង់នៅបំណាច់អំឡុងពេលគណនា ។ ការប្រាក់ជាក់ស្តែងកើនឡើងតាមចំនួនការបង់ប្រាក់ដែលបានធ្វើ ។ ម៉្យាងវិញទៀត ការប្រាក់តែងតែត្រូវបានបង់បណ្តាក់ (ឧទាហរណ៍ ប្រចាំខែ ឬប្រចាំត្រីមាស) មុនបំណាច់អំឡុងពេលគណនា ។
វាក្យសម្ពន្ធ
EFFECTIVE(Nom; P)
មធ្យម ជាការប្រាក់មធ្យម ។
P ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់អំឡុងពេលមួយឆ្នាំ ។
ឧទាហរណ៍
បើអត្រាការប្រាក់នាមករណ៍ប្រចាំឆ្នាំគឺ 9.75% និងអំឡុងពេលគណនាការប្រាក់បួនត្រូវបានកំណត់ តើអត្រាការប្រាក់ពិតប្រាកដ (អត្រាជាក់ស្តែង) មានប៉ុន្មាន?
=EFFECTIVE(9.75%;4) = 10.11% អត្រាការប្រាក់ជាក់ស្តែងប្រចាំឆ្នាំ 10.11% ។
EFFECT_ADD
គណនាអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំជាក់ស្តែង ដោយផ្អែកលើអត្រាការប្រាក់នាមករណ៍ និងចំនួនការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ។
The functions whose names end with _ADD or _EXCEL2003 return the same results as the corresponding Microsoft Excel 2003 functions without the suffix. Use the functions without suffix to get results based on international standards.
វាក្យសម្ពន្ធ
EFFECT_ADD(NominalRate; NPerY)
អត្រាមធ្យម ជាអត្រាមធ្បមប្រចាំឆ្នាំនៃការប្រាក់ ។
NPerY ជាចំនួននៃការបង់ការប្រាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ។
ឧទាហរណ៍
រកអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំជាក់ស្តែង សម្រាប់អត្រានាមករណ៍ 5.25% និងការបង់ប្រាក់ប្រចាំត្រីមាស ។
=EFFECT_ADD(0.0525;4) ត្រឡប់ 0.053543 or 5.3543% ។
IRR
គណនាអត្រាខាងក្នុងនៃការត្រឡប់សម្រាប់ការវិនិយោគមួយ ។ តម្លៃតំណាងឲ្យតម្លៃលំហូរសាច់ប្រាក់នៅចន្លោះពេលទៀងទាត់ យ៉ាងហោចណាស់តម្លៃមួយត្រូវតែអវិជ្ជមាន (ប្រាក់ត្រូវបង់) និងយ៉ាងហោចណាស់តម្លៃមួយត្រូវតែវិជ្ជមាន (ចំណូល) ។
If the payments take place at irregular intervals, use the XIRR function.
វាក្យសម្ពន្ធ
IRR(តម្លៃ; ស្មាន)
តម្លៃ ការបង្ហាញអារេឡើងវិញមានតម្លៃ ។
ប៉ានស្មាន (ជាជម្រើស) ជាតម្លៃដែលប៉ានស្មាន ។ វិធីសាស្ត្រផ្ទួនត្រូវបានប្រើដើម្បីគណនាត្រឡប់អត្រាការប្រាក់ ។ ប្រសិនបើ អ្នកអាចផ្តល់តម្លៃមួយចំនួន អ្នកគួរតែធ្វើការប៉ានស្មានដំបូងដើម្បីបើកការធ្វើឡើងវិញ ។
ឧទាហរណ៍
ក្នុងការសន្មត់ដែលមាតិកាក្រឡាគឺ A1=-10000, A2=3500, A3=7600 and A4=1000, រូបមន្ត =IRR(A1:A4) ផ្តល់លទ្ធផល 11,33% ។
Because of the iterative method used, it is possible for IRR to fail and return Error 523, with "Error: Calculation does not converge" in the status bar. In that case, try another value for Guess.
ISPMT
គណនាកម្រិតការប្រាក់ សម្រាប់ការសងបំណុលបណ្តាក់ដែលមិនផ្លាស់ប្តូរ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
ISPMT(អត្រា; អំឡុងពេល; អំឡុងពេលសរុប; វិនិយោគ)
អត្រា កំណត់អត្រាការប្រាក់តាមអំឡុងពេល ។
អំឡុងពេល ជាចំនួននៃការបង់បណ្តាក់សម្រាប់គណនានៃការប្រាក់ ។
អំឡុងពេលសរុប ជាចំនួនសរុបនៃអំឡុងពេលការបង់បណ្តាក់ ។
វិនិយោគ ជាចំនួននៃការវិនិយោគ ។
ឧទាហរណ៍
សម្រាប់ឥណទានដែលមានចំនួន 120,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ដែលមានរយៈពេលពីរឆ្នាំ និងបង់បណ្តាក់ប្រចាំខែ ដែលអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំគឺ 12% កម្រិតការប្រាក់ក្រោយ 1.5 ឆ្នាំត្រូវបានទាមទារ ។
=ISPMT(1%;18;24;120000) = -300 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ការប្រាក់រាល់ខែក្រោយពេលចំនួន 1.5 ឆ្នាំទៅ 300 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
PV
ត្រឡប់តម្លៃបច្ចុប្បន្ននៃការវិនិយោគមួយ ដែលទទួលបានលទ្ធផលពីស៊េរីនៃការបង់ប្រាក់ទៀងទាត់មួយ ។
ប្រើអនុគមន៍នេះដើម្បីគណនាចំនួនប្រាក់ដែលត្រូវការវិនិយោគនៅអត្រាថេរបច្ចុប្បន្ន និងដើម្បីទទួលបានចំនួនជាក់លាក់ដែលជាធនលាភក្នុងអំឡុងពេលជាក់លាក់មួយ ។ អ្នកក៏អាចកំណត់ចំនួនប្រាក់ដែលនៅសល់ក្រោយអំឡុងពេលកន្លងទៅ ។ បញ្ជាក់លម្អិតផងដែរ បើចំនួនប្រាក់ត្រូវបង់នៅដើម ឬបំណាច់អំឡុងពេល ។
បញ្ចូលតម្លៃទាំងនេះទាំងជាលេខ កន្សោម ឬជាសេចក្តីយោង ។ ឧទាហរណ៍ បើការប្រាក់ត្រូវបង់ប្រចាំឆ្នាំ 8% ប៉ុន្តែអ្នកចង់ប្រើខែធ្វើជាអំឡុងពេលរបស់អ្នក សូមបញ្ចួល 8%/12 ក្រោម អត្រា ហើយ LibreOffice Calc នឹងគណនាកត្តាត្រឹមត្រូវដោយស្វ័យប្រវត្តិ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
PV(អត្រា; NPer; Pmt; FV; ប្រភេទ)
អត្រា កំណត់អត្រាការប្រាក់ក្នុងអំឡុងពេល ។
NPer ជាចំនួនសរុបនៃអំឡុងពេល (អំឡុងពេលការបង់ប្រាក់) ។
Pmt ជាការបង់ប្រាក់ធម្មតាធ្វើក្នុងអំឡុងពេល ។
FV (ជាជម្រើស) កំណត់តម្លៃអនាគតនៅសល់ក្រោយពេលការបង់បណ្តាក់ចុងក្រោយត្រូវបានធ្វើ ។
ប្រភេទ (ជាជម្រើស) បង្ហាញថ្ងៃត្រូវសងសម្រាប់ការបង់ប្រាក់ ប្រភេទ = ១ មានន័យថា ដល់ពេលបង់ចាប់ផ្តើមនៃអំឡុងពេល និង ប្រភេទ = 0 (លំនាំដើម) មានន័យថា ដល់ពេលបង់នៅចុងនៃអំឡុងពេល ។
In the LibreOffice Calc functions, parameters marked as "optional" can be left out only when no parameter follows. For example, in a function with four parameters, where the last two parameters are marked as "optional", you can leave out parameter 4 or parameters 3 and 4, but you cannot leave out parameter 3 alone.
ឧទាហរណ៍
រកតម្លៃបច្ចុប្បន្ននៃការវិនិយោគមួយ បើ 500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណត្រូវបានបង់ប្រចាំខែ និងអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំគឺ 8%? អំឡុងពេលបង់ប្រាក់គឺ 12 ខែ និង 20,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនឹងត្រូវនៅសល់នៅបំណាច់អំឡុងពេលបង់ប្រាក់ ។
=PV(8%/12;48;500;20000) = -35,019.37 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ក្រោមមូលដ្ឋានដែលបានដាក់ឈ្មោះ អ្នកត្រូវតែបញ្ញើ 35,019.37 ឯកតារូបិយប័ណ្ណថ្ងៃនេះ ប្រសិនបើ អ្នកចង់ទទួលបាន 500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណក្នុងមួយខែសម្រាប់ 48 ខែ និង 20,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណដែលនៅសល់នៅខាងចុង ។ ឆ្លងកាត់ការត្រួតពិនិត្យបង្ហាញថា 48 x 500 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ + 20,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ = 44,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ មានភាពខុសគ្នារវាងចំនួននេះ និងចំនួន 35,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណដែលបញ្ញើបានបង្ហាញឡើងវិញនៅការប្រាក់ដែលបានបង់ ។
បើអ្នកបញ្ចូលសេចក្តីយោងជំនួសឲ្យតម្លៃទាំងនេះក្នុងរូបមន្ត អ្នកអាចគណនាតម្លៃណាមួយនៃឆាក "បើ-នោះ" ។ សូមចំណាំថា ៖ សេចក្តីយោងទៅចំនួនថេរត្រូវតែត្រូវបានកំណត់ជាសេចក្តីយោងដាច់ខាត ។ ឧទាហរណ៍នៃកម្មវិធីប្រភេទនេះមានក្រោមអនុគមន៍រំលោះ ។
RECEIVED
គណនាចំនួនប្រាក់បានទទួល ដែលត្រូវបានបង់សម្រាប់មូលប័ត្រការប្រាក់ថេរមួយ នៅចំណុចដែលបានផ្តល់ក្នុងពេលវេលា ។
វាក្យសម្ពន្ធ
RECEIVED("ទូទាត់"; "ថ្ងៃដល់កំណត់បង់"; វិនិយោគ; អប្បហារ; វិនិយោគ)
អំឡុងពេល ជាកាលបរិច្ឆេទនៃការទិញនៃមូលប័ត្រ ។
ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ជាកាលបរិច្ឆេទលើមូលប័ត្រដែលដល់កំណត់ (ផុតកំណត់) ។
ការវិនិយោគ ជាផលបូកការទិញ ។
អប្បហារ ជាអប្បហារភាគរយលើការទទួលយកនៃមូលប័ត្រ ។
ឧទាហរណ៍
កាលបរិច្ឆេទទូទាត់ ៖ កុម្ភៈ១៥១៩៩៩ ថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ៖ មេសា១៥១៩៩៩ ផលបូកវិនិយោគ ៖ 1000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ អប្បហារ ៖ 5.75 ភាគរយ មូលដ្ឋាន ៖ សមតុល្យប្រចាំថ្ងៃ/360 = 2 ។
ចំនួនបានទទួលនៅថ្ងៃដល់កំណត់បង់ ត្រូវបានគណនាដូចខាងក្រោម ៖
=RECEIVED("1999-02-15";"1999-05-15";1000;0.0575;2) ត្រឡប់ 1014.420266 ។
SYD
ត្រឡប់អត្រារំលោះដែលធ្លាក់ចុះតាមលេខនព្វន្ត ។
ប្រើអនុគមន៍នេះដើម្បីគណនាចំនួនប្រាក់រំលោះ សម្រាប់អំឡុងពេលមួយនៃវិសាលភាពរំលោះសរុបរបស់វត្ថុមួយ ។ រំលោះថយចុះនព្វន្តនឹងបន្ថយចំនួនបា្រក់រំលោះពីអំឡុងពេលមួយទៅអំឡុងពេលមួយ ដោយផលបូកថេរមួយ ។
វាក្យសម្ពន្ធ
SYD(ថ្លៃដើម; សង្គ្រោះ; អាយុកាល; អំឡុងពេល)
តម្លៃ ជាតម្លៃដំបូងនៃទ្រព្យសកម្ម ។
សង្គ្រោះ ជាតម្លៃនៃទ្រព្យសកម្មក្រោយពេលការរំលោះ ។
អាយុកាល ជាអំឡុងពេលកែវិសាលភាពពេលវាលាលើទ្រព្យសកម្មដែលត្រូវបានរំលោះ ។
អំឡុងពេល កំណត់អំឡុងពេលសម្រាប់ការរំលោះណាមួយត្រូវបានគណនា ។
ឧទាហរណ៍
ប្រព័ន្ធវីដេអូមួយមានថ្លៃដើម 50,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណនឹងត្រូវបានរំលោះប្រចាំឆ្នាំសម្រាប់ 5 ឆ្នាំក្រោយ ។ តម្លៃសង្គ្រោះនឹងជា 10,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ អ្នកចង់គណនារំលោះសម្រាប់ឆ្នាំដំបូង ។
=SYD(50000;10000;5;1)=13,333.33 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។ ចំនួននៃការរំលោះសម្រាប់ឆ្នាំដំបូងគឺ 13,333.33 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ។
ដើម្បីទទួលបានទិដ្ឋភាពទូទៅនៃអត្រារំលោះក្នុងមួយអំឡុងពេល យកល្អគួរតែកំណត់តារាងរំលោះមួយ ។ ដោយបញ្ចូលរូបមន្តរំលោះផ្សេងៗគ្នាដែលមានក្នុង LibreOffice Calc នៅក្បែរគ្នា អ្នកអាចឃើញទម្រង់រំលោះណាមួយដែលសមស្របបំផុត ។ បញ្ចូលតារាងដូចខាងក្រោម ៖
|
A |
B |
C |
D |
E |
|
|
១ |
តម្លៃដំបូង |
តម្លៃសង្គ្រោះ |
អាយុកាលដែលមានប្រយោជន៍ |
អំឡុងពេល |
Deprec. SYD |
|
២ |
50,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
10,000 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
5 |
1 |
13,333.33 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|
៣ |
2 |
10,666.67 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|||
|
៤ |
3 |
8,000.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|||
|
៥ |
4 |
5,333.33 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|||
|
៦ |
5 |
2,666.67 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|||
|
៧ |
6 |
0.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
|||
|
៨ |
7 |
||||
|
៩ |
8 |
||||
|
10 |
9 |
||||
|
11 |
10 |
||||
|
12 |
|||||
|
13 |
>0 |
សរុប |
40,000.00 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ |
រូបមន្តក្នុង E2 គឺដូចខាងក្រោម ៖
=SYD($A$2;$B$2;$C$2;D2)
រូបមន្តត្រូវបានចម្លងក្នុងជួរឈរ E ចុះទៅដល់ E11 (ជ្រើស E2 បន្ទាប់មកអូសជ្រុងខាងក្រោមស្តាំចុះក្រោម ដោយប្រើកណ្តុរ) ។
ក្រឡា E13 មានរូបមន្តដែលប្រើដើម្បីពិនិត្យចំនួនរំលោះសរុប ។ វាប្រើអនុគមន៍ SUMIF ដោយសារតម្លៃអវិជ្ជមានក្នុង E8:E11 ត្រូវតែមិនត្រូវបានពិចារណា ។ លក្ខខណ្ឌ >0 ត្រូវបានផ្ទុកក្នុងក្រឡា A13 ។ រូបមន្តក្នុង E13 មានដូចខាងក្រោម ៖
=SUMIF(E2:E11;A13)
ឥឡូវ ចូរមើលរំលោះសម្រាប់រយៈពេល១០ ឆ្នាំ ឬនៅតម្លៃសង្គ្រោះនៃ 1 ឯកតារូបិយប័ណ្ណ ឬបញ្ចូលថ្លៃដើមផ្សេងទៀត ។ល ។