WORKDAY.INTL

Το αποτέλεσμα είναι ένας αριθμός ημερομηνίας που μπορεί να μορφοποιηθεί ως ημερομηνία. Ο χρήστης μπορεί να δει την ημερομηνία μιας ημέρας που είναι ένας συγκεκριμένος αριθμός ημερών εργασίας πέρα από την ημερομηνία έναρξης (πριν ή μετά). Υπάρχουν επιλογές στον ορισμό των ημερών τέλους εβδομάδας και αργιών. Η προαιρετική παράμετρος τέλους εβδομάδας (ή μια συμβολοσειρά) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να οριστούν οι ημέρες τέλους της εβδομάδας (ή οι μη εργάσιμες ημέρες σε κάθε εβδομάδα). Επίσης, προαιρετικά, ο χρήστης μπορεί να ορίσει έναν κατάλογο αργιών. Οι ημέρες τέλους εβδομάδας και οι αργίες από τον χρήστη δεν υπολογίζονται ως εργάσιμες ημέρες.

Σύνταξη

WORKDAY.INTL(ΗμερομηνίαΈναρξης; Ημέρες; ΤέλοςΕβδομάδας; Αργίες)

Η ΗμερομηνίαΈναρξης είναι η ημερομηνία από την οποία διενεργείται ο υπολογισμός. Εάν η ημερομηνία έναρξης είναι εργάσιμη ημέρα, η ημέρα περιλαμβάνεται στον υπολογισμό. Αυτό απαιτείται.

Οι Ημέρες είναι ο αριθμός των εργάσιμων ημερών. Θετική τιμή για ένα αποτέλεσμα ύστερα από την ημερομηνία έναρξης, αρνητική τιμή για ένα αποτέλεσμα πριν την ημερομηνία έναρξης.

ΤέλοςΕβδομάδας είναι μια προαιρετική παράμετρος – ένας αριθμός ή μια συμβολοσειρά που χρησιμοποιείται για να καθορίσει τις ημέρες της εβδομάδας που είναι ημέρες τέλους εβδομάδας και δεν θεωρούνται εργάσιμες ημέρες. Το ΤέλοςΕβδομάδας είναι αριθμός ή συμβολοσειρά που καθορίζει πότε εμφανίζονται αυτές οι ημέρες. Οι τιμές αριθμού ΤέλουςΕβδομάδας δείχνουν τις παρακάτω ημέρες ΤέλουςΕβδομάδας:

Αριθμός 1 έως 7 για τέλος εβδομάδας δύο ημερών και 11 έως 17 για τέλος εβδομάδας μιας ημέρας.

Αριθμός

ΤέλοςΕβδομάδας

1 ή παραλειπόμενο

Σάββατο και Κυριακή

2

Κυριακή και Δευτέρα

3

Δευτέρα και Τρίτη

4

Τρίτη και Τετάρτη

5

Τέταρτη και Πέμπτη

6

Πέμπτη και Παρασκευή

7

Παρασκευή και Σάββατο

11

Μόνο Κυριακή

12

Μόνο Δευτέρα

13

Μόνο Τρίτη

14

Μόνο Τετάρτη

15

Μόνο Πέμπτη

16

Μόνο Παρασκευή

17

Μόνο Σάββατο


Η συμβολοσειρά τέλους εβδομάδας δίνει έναν άλλον τρόπο για καθορισμό των μη εργάσιμων ημερών την εβδομάδα. Πρέπει να έχει επτά χαρακτήρες (7) – μηδέν (0) για εργάσιμη ημέρα και ένα (1) για μη εργάσιμη ημέρα. Κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει μια ημέρα της εβδομάδας, ξεκινώντας με την Δευτέρα. Έγκυροι είναι μόνο το 1 και το 0. “1111111” είναι μια άκυρη συμβολοσειρά και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. Π.χ., η συμβολοσειρά τέλους εβδομάδας “0000011” ορίζει το Σάββατο και την Κυριακή ως μη εργάσιμες ημέρες.

Αργίες είναι ένας προαιρετικός κατάλογος ημερομηνιών που πρέπει να υπολογιστούν ως μη εργάσιμες ημέρες. Ο κατάλογος μπορεί να δοθεί σε μια περιοχή κελιού.

Παράδειγμα

Ποια ημερομηνία έρχεται 20 εργάσιμες ημέρες μετά τις 13 Δεκεμβρίου 2016; Εισάγετε την ημερομηνία έναρξης στο C3 και τον αριθμό ημερών εργασίας στο D3.

Η παράμετρος τέλος εβδομάδας (αριθμός) μπορεί να αφεθεί κενή ή να οριστεί ως 1 για προεπιλεγμένο τέλος εβδομάδας (μη εργάσιμες ημέρες) – Σάββατο και Κυριακή.

Τα κελιά F3 έως J3 περιέχουν πέντε (5) αργίες για Χριστούγεννα και Νέο Έτος στη μορφή ημερομηνίας: 24 Δεκεμβρίου 2016, 25 Δεκεμβρίου 2016, 26 Δεκεμβρίου 2016, 31 Δεκεμβρίου 2016 και 1 Ιανουαρίου 2017.

=WORKDAY.INTL(C3;D3;;F3:J3) επιστρέφει 11 Ιανουαρίου 2017 στο κελί αποτελέσματος, ας πούμε D6 (χρήση μορφής ημερομηνίας για το κελί).

Για να ορίσετε Παρασκευή και Σάββατο ως ημέρες τέλους εβδομάδας, χρησιμοποιήστε την παράμετρο τέλους εβδομάδας 7.

=WORKDAY.INTL(C3;D3;7;F3:J3) επιστρέφει 15 Ιανουαρίου 2017 με παράμετρο τέλους εβδομάδας 7.

Για να ορίσετε μόνο την Κυριακή ως ημέρα τέλους εβδομάδας, χρησιμοποιήστε την παράμετρο τέλους εβδομάδας 11.

=WORKDAY.INTL(C3;D3;11;F3:J3) επιστρέφει 9 Ιανουαρίου 2017.

Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε τη συμβολοσειρά τέλους εβδομάδας “0000001” για μόνο Κυριακή ως τέλος εβδομάδας.

=WORKDAY.INTL(C3;D3;“0000001”;F3:J3) επιστρέφει 9 Ιανουαρίου 2017.

Η συνάρτηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς τις δύο προαιρετικές παραμέτρους – τέλος εβδομάδας και αργίες – αφήνοντας τες εκτός:

=WORKDAY.INTL(C3;D3) δίνει το αποτέλεσμα: 10 Ιανουαρίου 2017.